Guh
Ji Wîkîpediya
Guh organa bihîstinê ye. Bi alîkariya wî em dikarin dengê dora xwe bibihîzin. Guh ji sê perçeyan pêk te, guhê derve, guhê navîn û guhê hûndirîn. Guhê derve ji kevçika guh, memika guh û ji kerika guh pêk tê. Deng û bahs tên digihîjin kevçika guh û bi riya kerika guh digihîje perdeya guh. Perdeya guh bi zora deng dilerize. Ev lerizandin hestiyê bihîstinê dileqîne. Hestiyên guh jî, (çakûç, sindan û zengû) wê lerizê diêhîjine birika bihîstinê. Birik jî wana digihîjine mêjû dikare ji me re bi taybetî bibêje ku em çi dibihîzin.
Organeke din ya ku di guh de cih digre şeytanok û labîrînta guh e. Wazîfa wana ew e ku em çawa bisekinin û berin û bilivîn jî herim bizanin jêr û jor ku ye û hişê mirovê neçe. Ango ew organ ji bo mûvazena me berpirsiyar e.
Borik bi navê borika ostaki di navbera poz û guhê navîn de heye. Wezîfa wê jî ev e ku li guhê navîn her tim pestoya (tazyîq) hewayê û yê derve wek hev bigire. Ger ew pesto bilind be (ji ber ku ew borî ji ber sermagirtinê hatiye girtin), mirov nikare rind bibihîze.
Organên mirovan | ![]() |
Sîstema gera xwînê - Sîstema hezmê - Sîstema hormonan - Sîstema parastinê - Organên sehkirinê - Sîstema lenfa - Sîstema livînê - Sîstema birikan - Organên cinsiyetî - Sîstema bêhngirtinê - Sîstema mîzê |