Tewbe

Ji Wîkîpediya

Tewbe Sûreyek ji Qurana Pîroz e. Ew ji 129 ayetan pêk tê ye û ayetên xweya 128 û 129an li Mekke yên din jî li Medîne hatîye wahîy kirin. Navê xwe ji ayetê 104an de girtiye. Ji bo li ayetên xweya pêşin de ji kefîr û mûnafiqan re gefan hêne, wek sûrên din li berê sûreyê Tevbe de bismila nekişandin. Li berê wê "eûzû" tenê tê kişandin. Kengê mirov di sûre El-Enfal de werê derbaza wê bibe, bê besmele derbazê dibe. Ger mîrov na ji ayetên serî de dest bi bike, divê ku bi bismilla dest pê bike.

Sûrên Qur'anê gorî rêzê xweyên di Qur'anê de

Fat'he | Beqere | Alî Îmran | Nîsa | Maîde | El-En'am | El-'Eraf | El-Enfal | Tewbe | Yûnus | Hûd | Yûsuf | R'ed | Îbrahîm | El-H'ecer | Nahl | Îsra | El-Kehf | Meryem | Tahe | Enbiya | Hecc | Muminûn | Nûr | Furqan | Şûarâ | Neml | Qeses | Enkebût | Rûm | Loqman | Secde | Ehzab | Sebe | Fatir | Yasîn | Safat | Sad | Zumer | Mumîn | Fussîlet | Sûra | Zuxruf | Duxan | Casîye | Ehqaf | Mihemed | Feth | Hûcûrat | Qaf | Zarîyat | Tûr | Necm | Qemer | Rehman | Weqiya | Hedîd | Mucedele | Haşr | Mumtehîne | Seff | Cum'e | Munafiqûn | Texabun | Telaq | Tehrîm | Mûlk | Qelem| Haqqe| Me'arîc | Nûh | Cînn | Muzzemmil | Mudessîr | Qiyamet | însan | Mûrselat | Nebe | Nazi'at | Ebese | Tekwîr | Infitar | Muteffifîn | Inşiqaq | Burûc | Tariq | E'la | Xaşîye | Fêcr | Beled | Şems | Leyl | Duha | Inşirah | Tîn | Elaq | Qedr | Beyyine | Zelzele | A'diyat | Qari'e | Tekasur | E'sr | Humeze | Fîl | Qûreyş | Ma'ûn | Kewser | Kafirûn | Nesr | Tebbet | Ixlas | Feleq | Nas