Bikarhêner:Ayetullah Arslanargun

Ji Wîkîpediya

Gelî hevalên hêja û dostên xushdivî...!

gava min navê xwe jî nav rûpelên Wîkîpediyayê de dît, bi rastî ez shashwaz mam. Ji ber ku heta niha ez pê haydar nebibûm ku derbarê min de tu nivîsar di nav vê xebatê de hatine weshandin. Lê gava min lê n^werî ku tenê rûpel vebûye û hew, êdî min got barê giran maye li ser milan û min dest bi nivîsandina chend rêzên westiyayî kir ku belkî ev ji bo nifshên nû bibe reshbelekek hevaltî û dostî her wiha ezê derbarê xwe de chend agahiyan ji bo xatirê xebatkarên xushdivî yên Wîkî binivîsim, ev dê hem bibe îcraya deyneke derengmayî û hem jî tevlikirina keda di nav van kar û xebatên hêja de.

Ez di sala 1970 yî de li Norshêna ku weke Norshêna Mala Seyda tê nasîn û bi awayê fermî bi ser Bilîsê ve girêdayî ye, hatime dinê. zaroktiya min li Norshên derbas bû. Dûre ji bo dibistanê beshdarî ezmûna dibistana mecanî bûm û min dibistana navendî ya li Chîchekdaxi ya Kirshehîrê qezenc kir.

Li wir bi qasî sê salan di dibistana ku ji bilî dibistanê dishiba, qishleya leshkerî mam.

Li vî bajarî ez fêrî gelek tishtan bûm ku piraniya wan ji me re pir xerîb bûn.

Yekemîncar min li wir dît ku ji bilî Norshên û derdora Bilîsê jî kurd li deverên ku mîna warê tirkan tên binavkirin jî dijîn û ez bûm shahidê kurdiya wan a ku li gel salan jî hêj ji reseniya xwe tishtek winda nekiribû.

Dîsa yekemîncar min liwir dît ku qîz û kur bê qalan û next dizewicin û di ser de jî malbat alîkariya zarokên xwe dikin, da ku jiyaneke di nav xweshî û rehetiyê de derbas bikin.

dîsa yekemîncar min li wir ji dil û can hîs kir ku ez ne tirk im û ez endamê gelekî belangaz û bindest im.

Yekemîncar min li wir bîrdozî û hizra chepkir û rastgir nas kir û min dît ku rastgir li dû jiholêrakirina ew bermahiyê ku ji gelê min maye ye.

Her wiha dibistana mecanî ya li Chîchekdaxê gelek tisht da min û pir jî ji min bir.

A herî girîng jî chawa ku mamosteyê dilovan Mahmûd Baksî jî digot: Ew lêdan û tedahiya wan kir ku kurdiniya min zeximtir bibe û ez bêtir bi baweriyeke polayî îman bi doza xwe bînim.

Têbinî: ez ev chend salên dawî bi navê Yeko Ardil di înstîtûta Kurdî ya li Berlînê û di rojnameya Yenî Ozgur Politika besha kurdî de kar dikim û dê dûmahîka vê nivîsê di pasherojê de bête domkirin.