Andrzej Rosiński (żołnierz)

Z Wikipedii

Andrzej Rosiński kontradmirał
ur. 22 VI 1948 w Łodzi
Kariera:
szef Szefostwa Szkolenia Morskiego MW
9 Flotylla Obrony Wybrzeża 2 dywizjon Kutrów Rakietowo-Torpedowych
Działania zbrojne:
nie brał udziału
Odznaczenia:
Polonia Restituta Krzyż Zasługi Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny Medal Za zasługi dla obronności kraju

Andrzej Rosiński (ur. 22 czerwca 1948) - polski kontradmirał i inżynier techniki nawigacji, morski dyplomowany oficer okrętów rakietowych. W 1966 rozpoczął służbę w Siłach Zbrojnych, był dowódcą 2 dywizjonu Kutrów Rakietowo-Torpedowych oraz 9 Flotylli Obrony Wybrzeża. Od 2005 szef Szefostwa Szkolenia Morskiego - zastępca szefa Szkolenia Marynarki Wojennej.

Spis treści 1 Wykształcenie 2 Służba wojskowa 3 Odznaczenia 4 Bibliografia

[edytuj] Wykształcenie

Andrzej Rosiński urodził się 22 czerwca 1948 w Łodzi. W latach 1966-1970 ukończył wyższe zawodowe studia wojskowe na Wydziale Pokładowym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni, uzyskując tytuł inżyniera nawigatora statku morskiego. Jest również absolwentem studiów dowódczo-sztabowych w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR w Leningradzie (1980-1982). W okresie od 1991 do 1992 odbył Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne na Wydziale Strategiczno-Obronnym Akademii Obrony Narodowej w Warszawie.

[edytuj] Służba wojskowa

Na pierwsze stanowisko służbowe wyznaczono go do 3 dywizjonu kutrów torpedowych 3 Brygady Kutrów Torpedowych w Gdyni, gdzie został dowódcą działu II rakietowo-artyleryjskiego kutra rakietowego projektu 205 ORP "Hel". W 1973 objął podobne stanowisko na bliźniaczym okręcie ORP "Oksywie" z 1. dywizjonu Kutrów Rakietowo-Torpedowych 3 Flotylli Okrętów w Gdyni. Od 1974 do 1980 był kolejno oficerem flagowym broni rakietowo-artyleryjskiej (1974-1979) oraz szefem Sztabu - zastępcą dowódcy (1979-1980) w 2 dywizjonie Kutrów Rakietowo-Torpedowych 3 Flotylli Okrętów. Następnie pełnił funkcję starszego oficera w Oddziale Operacyjnym Sztabu Marynarki Wojennej w Gdyni, a w latach 1985-1988 dowodził 2 dywizjonem Kutrów Rakietowo-Torpedowych.

W 1988 został szefem Wydziału Operacyjno-Szkoleniowego - zastępcą szefa Sztabu 3 Flotylli Okrętów, natomiast w okresie od 1990 do 1996 kierował Sztabem 3 Flotylli Okrętów, będąc jednocześnie I zastępcą dowódcy tego związku taktycznego. Potem przeszedł do Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, w której zajmował stanowisko zastępcy komendanta ds. ogólnych. Od 2002 dowodził 9 Flotyllą Obrony Wybrzeża na Helu. W 2005 wyznaczono go szefem Szefostwa Szkolenia Morskiego - zastępcą szefa Szkolenia w Dowództwie Marynarki Wojennej w Gdyni.

Awansował kolejno na stopnie oficerskie:

podporucznika marynarki - 1970 porucznika marynarki - 1973 kapitana marynarki - 1977 komandora podporucznika - 1981 komandora porucznika - 1985 komandora - 1989 kontradmirała - 2002

[edytuj] Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta)
• Złoty Krzyż Zasługi
• Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Złoty Medal Za Zasługi dla Obronności Kraju

[edytuj] Bibliografia

• Płk Mariusz Jędrzejko, ppłk Marek Paszkowski, mjr Mariusz Krogulski. "Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002)" Wydawnictwo Von Borowiecky. Warszawa 2002. (ISBN 83-87689-46-7)