Astronom

Z Wikipedii

Astronom lub astrofizyk – naukowiec, którego obszarem badań jest astronomia lub astrofizyka.

Astronomia powstała w starożytnym Babilonie dzięki perskim duchownym zaratusztriańskim, zwanym magami. Ostatnie badania odkryć babilońskich wykazały, że były one bardzo dokładne. Także Egipcjanie kładli duży nacisk na obserwacje nieba.

Religijne interpretacje nieba, poprzez mityczne opowieści bogów, określa się teraz mianem astrologii. Przed rokiem 1750 nie było różnicy między astronomią i astrologią.

W odróżnieniu od większości naukowców, astronomowie nie mogą bezpośrednio oddziaływać na ciała niebieskie, więc aby dokonywać odkryć – muszą się skupić na dokładnych obserwacjach. Astronomowie, w celach obserwacyjnych, używają teleskopów lub innego sprzętu obrazującego.

[edytuj] Sławni astronomowie

Astronom	Osiągnięcia
Hipparchos z Nikei oraz Ptolemeusz	Określił pozycje około tysiąca jasnych gwiazd, próbował wyjaśnić zagadki astronomiczne bez obalania jedynego słusznego w tamtych czasach geocentrycznego modelu wszechświata oraz sklasyfikował gwiazdy wg jasności obserwowanej.
Arystarch	Pierwsza osoba, która przedłożyła heliocentryczny model wszechświata.
Nasir al-Din Tusi	Ten perski astronom stworzył pierwszą wystawę całego systemu planetarnego, w płaskiej oraz sferycznej trygonometrii. Stworzył bardzo dokładne tabele ruchów planetarnych oraz nazwał wiele gwiazd. Jego system był najbardziej zaawansowanym w tamtym okresie i był używany do momentu wprowadzenia heliocentrycznego modelu wszechświata. Określił wartość precesji równonocy równą 51' oraz przyczynił się do skonstruowania astrolabium.
Mikołaj Kopernik	Zbadał teorię heliocentrycznego układu słonecznego i napisał o tym dzieło, które "rozpromowało" ów model w świecie.
Galileusz	Był pierwszym, który użył teleskopu do obserwacji nieba. Za własne odkrycia został dożywotnio skazany przez edykt Inkwizycji na areszt domowy. Wyrok zniósł 359 lat później Jan Paweł II.
Jan Kepler	Stwierdził, że orbity planet są eliptyczne, co zawarł w prawach Keplera.
Isaac Newton	Opublikował Philosophiae Naturalis Principia Mathematica (1687), zawierające fundamentalne w mechanice Zasady dynamiki Newtona, które wyjaśniły prawa Keplera dotyczące ruchu planet. Określił orbity planet.
Subrahmanyan Chandrasekhar	Szczegółowe badania mechaniki gwiazd, znany głównie za określenie skutków Szczególnej teorii względności dla gwiazd. Był pierwszym, który oszacował limit Chandrasekhara, dzięki podróży statkiem, bez użycia kalkulatora.
Henrietta Leavitt	Skatalogowała Cefeidy znajdujące się w Obłoku Magellana, w 1912 r. odkryła związek między świeceniem i okresowością Cefeidów, co zawarł Hertzprung w swojej późniejszej pracy.
Ejnar Hertzsprung	Określił odległość do niektórych Cefeidów. Jeśli Cefeidy zostały odkryte w innych galaktykach jak np. w Galaktyce Andromedy, odległość do nich nie mogła zostać wyznaczona.
Edwin Hubble	Odkrył rozrost wszechświata (Prawo Hubble'a). Kosmiczny Teleskop Hubble'a został nazwany na jego cześć.