August Zaleski

Z Wikipedii

August Zaleski
Data i miejsce urodzenia	13 września 1883 Warszawa, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	7 kwietnia 1972 Londyn, Wielka Brytania
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Okres urzędowania	od 9 czerwca 1947 do 7 kwietnia 1972 (Od 1954 równolegle z Radą Trzech)
Poprzednik	Władysław Raczkiewicz
Następca	Stanisław Ostrowski
Minister Spraw Zagranicznych RP (2)
Okres urzędowania	od 30 września 1939 do 25 lipca 1941
Poprzednik	Józef Beck
Następca	Edward Bernard Raczyński
Minister Spraw Zagranicznych RP (1)
Okres urzędowania	od 15 maja 1926 do 2 listopada 1932
Poprzednik	Kajetan Dzierżykraj-Morawski
Następca	Józef Beck

August Zaleski (ur. 13 września 1883 w Warszawie, zm. 7 kwietnia 1972 w Londynie), polski polityk i dyplomata, dwukrotny minister spraw zagranicznych, Prezydent RP na Uchodźstwie.

Absolwent Gimnazjum Praskiego w Warszawie z 1901 roku. Przed I wojną światową ukończył studia w Londynie (London School of Economics). Pracował przez pewien czas jako bibliotekarz ordynacji Krasińskich. W 1917 podjął w Londynie stałe wykłady z literatury i języka polskiego, związał się z ruchem wolnomularskim ^[1], choć nie był jego członkiem^{[potrzebne źródło]}. W czasie wojny jego misją było przekonanie Brytyjczyków, że akcja Piłsudskiego nie jest wymierzona w zachodnie mocarstwa Ententy, tylko w Rosję.

Po odzyskaniu niepodległości był dyplomatą akredytowanym w Szwajcarii, Grecji, Włoszech. Brał udział w pracach Ligi Narodów. Po przewrocie majowym był we wszystkich rządach do 1933 ministrem spraw zagranicznych. Potem przez pewien czas piastował mandat senatorski i był szefem Rady Nadzorczej Banku Handlowego w Warszawie. Po upadku Polski w czasie kampanii wrześniowej ewakuował się do Francji, gdzie został w emigracyjnym rządzie gen. Władysława Sikorskiego ministrem spraw zagranicznych.

W 1947 objął urząd Prezydenta RP na Uchodźstwie. Część polityków wypowiedziała mu posłuszeństwo (w tym generałowie Władysław Anders i Tadeusz Bór-Komorowski), uznając że przedłużając swoją kadencję, łamie on Akt Zjednoczenia Narodowego, utworzyła w 1954 Radę Trzech – zbiorową głowę państwa. Zwolennikiem Zaleskiego pozostał Stanisław Cat-Mackiewicz. Zaleski był najdłużej urzędującą głową państwa w historii Polski nowożytnej (25 lat) – sprawującą jednak swój urząd na emigracji (najdłużej urzędującym prezydentem w kraju był Ignacy Mościcki).

Pozostawił dwie nominacje następców: Stanisława Ostrowskiego i Juliusza Nowinę-Sokolnickiego (prawdopodobnie sfałszowaną przez zainteresowanego). Po śmierci Zaleskiego w 1972 Rada Trzech rozwiązała się, uznając legalność jego następcy wywodzącego się ze PPS na emigracji – Stanisława Ostrowskiego.

Przypisy