Bahrajn

Z Wikipedii

مملكة البحرين
Królestwo Bahrajnu


Flaga Bahrajnu	Herb Bahrajnu

Dewiza: (arab.) بحريننا
(Nasz Bahrajn (Bahrajnuna))

Hymn: Bahrainona

monarchia konstytucyjna

Głowa państwa

król Hamad ibn Isa al-Chalifa

Szef rządu

premier Chalifa ibn Salman Al-Chalifa

Powierzchnia
• całkowita
• wody śródlądowe

175. na świecie
620 km²
0%

Liczba ludności (2007)
• całkowita
• gęstość zaludnienia

162. na świecie
718 306¹▲
1158 osób/km²

Jednostka monetarna

dinar Bahrajnu (BHD)

Niepodległość

od Wielkiej Brytanii
15 sierpnia 1971

Religia dominująca

UTC +3

BRN

+973

¹ Dane szacunkowe na lipiec 2008 roku, podane za CIA The World Factbook (Źródło:CIA) (en)

Bahrajn z kosmosu

Bahrajn, Królestwo Bahrajnu (Al-Bahrajn, Mamlakat al-Bahrajn) – niewielkie państwo położone w Azji na archipelagu w Zatoce Perskiej. W roku 1971 uzyskało niepodległość. Od lat 30. XX wieku wydobywa się tam ropę naftową, a uzyskane dochody inwestuje na miejscu. Od 2002 roku emir Bahrajnu używa tytułu "król".

Ważniejsze miasta: Manama, Muharrak
Długość wybrzeża: 161 km
Najwyższy punkt: Jabal ad Dukhan 122 m n.p.m.
Najniższy punkt: Zatoka Perska 0 m n.p.m.
Średnia długość życia: ogółem 74,68 lat; mężczyźni 72,18 lat; kobiety 77,25 lat
Piśmienność dorosłych: 86,5%
Religia: muzułmanie (81,2), chrześcijanie (9%), inni (9,8)
Grupy etniczne: rodowici mieszkańcy 63%, Azjaci 19%, pozostali Arabowie 10%, Irańczycy 8%

Spis treści

1 Pochodzenie nazwy
2 Historia
3 Ludność
4 Gospodarka
- 4.1 Przemysł
- 4.2 Rolnictwo
5 Podział administracyjny
6 Władcy Bahrajnu
- 6.1 Tytuły władców:
- 6.2 Lista władców:
7 Zobacz też

[edytuj] Pochodzenie nazwy

Po arabsku bahrani (بحران) oznacza “dwa morza”. Nazwa może wskazywać na dwa źródła wody, słodką wodę źródlaną i słoną morską, lub też na części Zatoki Perskiej na północ i południe od wyspy.

[edytuj] Historia

Ze względu na dogodne położenie i naturalne warunki portowe archipelag Bahrajnu od czasów starożytnych służył żegludze i handlowi w Zatoce Perskiej (znany był również z połowu pereł). Od VII w. n.e. włączony do kalifatu (najpierw Umajjadów, potem Abbasydów). W latach 1521–1602 we władaniu Portugalczyków, następnie — Persów (do 1782). W 1783 został zdobyty przez ród Al-Chalifa z plemienia Al-Utub z Półwyspu Arabskiego. Ród ten panuje w Bahrajnie do czasów współczesnych. Od początku XIX w. umacnianie się wpływów Wielkiej Brytanii. W 1820 zawarcie układu pokojowego o ochronie handlu morskiego (Bahrajn był jednym z ośrodków piractwa i handlu niewolnikami tzw. Wybrzeża Piratów). Następne układy z Brytyjczykami (1861, 1880, 1892, 1911) oddały Bahrajn pod protektorat brytyjski w zamian za ochronę przed zakusami perskimi i tureckimi (Iran rościł stałe pretensje do Bahrajnu). W 1958 Bahrajn zawarł układ o granicach morskich z Arabią Saudyjską. W latach 1968–1971 był w składzie Federacji Emiratów Arabskich. W 1971 wycofał się z Federacji i uzyskał całkowitą niepodległość. Od 1971 członek ONZ i Ligi Państw Arabskich oraz od 1981 Rady Współpracy Zatoki (Perskiej).

[edytuj] Ludność

Bahrajn zamieszkują głównie Arabowie (rdzenni i imigranci z innych krajów arabskich) stanowią około 70% ogółu mieszkańców Bahrajnu, pozostali to cudzoziemscy pracownicy z USA i Europy Zachodniej. Przyrost naturalny wysoki, około 25‰ rocznie. Średnia gęstość zaludnienia 767 mieszkańców na km². Ponad 80% ludności mieszka w miastach, głównie: Al-Manama, Al-Muharrak. Religią państwa jest islam (40–45% sunnici, 55-60% szyici).

[edytuj] Gospodarka

Bahrajn jest krajem przemysłowym: górnictwo ropy naftowej, gazu ziemnego i przemysł przetwórczy wytwarzają łącznie ok. 35% produktu krajowego brutto, rolnictwo zaledwie 1%, usługi, zwłaszcza handlowe, tranzytowe i bankowe pozostałą część. Produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca wynosi ok. 25,8 tys. dolarów amerykańskich (2006).

[edytuj] Przemysł

Ropę naftową i gaz ziemny eksploatuje się głównie ze złóż podmorskich, pod kontrolą przedsiębiorstw państwowych. Rafinerie w Al-Manama, Sitra i Awali przetwarzają ropę naftową własną (ok. 2 mln ton rocznie) i importowaną rurociągiem podmorskim z Arabii Saudyjskiej. Energia elektryczna produkowana w elektrowniach gazowych jest wykorzystywana w hutnictwie aluminium i do odsalania wody morskiej. Rozwinięte rzemiosło (tkactwo, garncarstwo).

[edytuj] Rolnictwo

Produkcja rolna w 20% pokrywa potrzeby wewnętrzne. W oazach i na terenach nawadnianych odsoloną wodą morską uprawa palmy daktylowej, drzew cytrusowych, warzyw oraz ryżu i pszenicy. Połów ryb, krewetek, pereł odgrywa coraz mniejszą rolę z powodu rosnącego zanieczyszczenia wód Zatoki Perskiej.