Budda
Z Wikipedii
Budda (skt. buddha – przebudzony, oświecony; chiń. fo, fotuo; kor. bul, pult'a; jap. butsu, budsuda lub hotoke; wiet. phât, phât-ba; tyb. sangdzie (sangs.rgyas): sang – oczyszczony z negatywnych emocji, dzie – z rozwiniętymi w pełni doskonałymi właściwościami umysłu).
Spis treści |
[edytuj] Osoba i stan
Słowo "Budda" ma dwa znaczenia. W węższym zakresie dotyczy tylko Buddy Siakjamuniego, założyciela buddyzmu. Poniższy artykuł dotyczy ogólniejszego znaczenia tego słowa (jest wówczas pisane małą literą). Słowo budda należy pisać małą literą, gdy chodzi ogólnie o jakiegoś buddę (bądź o stan buddy = oświecenie), a wielką, gdy piszemy o kimś konkretnym (np. o Buddzie Siakjamunim).
Według nauk Mahajany Budda to nie jest tylko historyczna postać, ale przede wszystkim trzy ciała Buddy.
[edytuj] Budda jako stan
Budda to istota oświecona; ktoś kto przebudził się ze stanu niewiedzy, wykroczył poza cierpienie ludzkiej egzystencji, posiadł najwyższą mądrość i zerwał z wszelkim przywiązaniem. W tym sensie doszedł on dalej niż bodhisattwa, który odradza się, aby móc przynosić pożytek wszystkim czującym istotom. Budda zerwał już nawet z tym przywiązaniem, a zatem po śmierci zamiast kolejnego wcielenia czeka go stan nirwany.
[edytuj] Buddowie
Zgodnie z tradycją buddyjską żyjemy w pomyślnym okresie (Bhadra-kalpa) i w naszej kalpie objawi się 1000 buddów. Do tej pory byli to:
- Budda Krakuczanda (Krakućhanda),
- Budda Kanakamuni,
- Budda Mahakaśjapa,
- Budda Siakjamuni (Siddhartha Gautama). Założyciel buddyzmu, to jego ma się na myśli, mówiąc po prostu Budda (bez żadnego dalszego określenia).
W sutrach Buddyzmu Czystej Krainy "Szin" można przeczytać, że w czasach Buddy Krakuczandy ludzie żyli 40 000 lat, a w czasach następnych buddów, kolejno 30 000 i 20 000 lat.
Przekazy mówią również o imionach dwóch kolejnych buddów:
- Budda Maitreja,
- Budda Simhananda.
Ostatnim, tysięcznym buddą ma być Budda Ruczika.
[edytuj] Siddhartha Gautama
Założycielem buddyzmu był Siddhartha Gautama (ok. 563-483 p.n.e), który urodził się w rodzinie panującej nad niewielkim królestwem Siakjów w północnych Indiach. W wieku 28 lat, żyjący dotąd w luksusie książę opuścił dom, i chcąc znaleźć ucieczkę od cierpienia, oddawał się przez sześć lat różnym dostępnym praktykom medytacyjnym oraz skrajnej ascezie. Po rezygnacji ze skrajnej ascezy i zastosowaniu medytacji polegającej na obserwacji ciała i umysłu, Siddhartha spostrzegł Cztery Szlachetne Prawdy, które stały się rdzeniem jego nauk przez resztę jego życia. Owe Prawdy są jednym z podstawowych elementów doktrynalnych łączących wszelkie szkoły buddyjskie.
