Całka niewłaściwa
Z Wikipedii
Całka niewłaściwa — rozszerzenie pojęcia całki Riemanna na przedziały nieograniczone albo takie, w których całkowana funkcja jest nieograniczona.
Spis treści |
[edytuj] Ustalenia wstępne
[edytuj] Całki na przedziale nieskończonym
Załóżmy, że dla każdego A > a funkcja jest całkowalna w przedziale [a,A]. Granicę
nazywamy całką niewłaściwą funkcji f w granicach od a do . Jeżeli granica ta istnieje i jest skończona, to mówimy że całka ta jest zbieżna, w przeciwnym przypadku mówimy, że jest rozbieżna. Analogicznie określamy całkę niewłaściwą w granicach od do a i od do .
[edytuj] Całki z funkcji nieograniczonej
Załóżmy, że funkcja jest nieograniczona oraz jest ograniczona i całkowalna w dowolnym przedziale [a,b − η], gdzie 0 < η < b − a lecz jest nieograniczona w każdym przedziale [b − η,b] na lewo od punktu b, który nazywamy punktem osobliwym funkcji f. Granicę
nazywamy całką niewłaściwą funkcji f w przedziale [a,b]. Gdy granica ta jest skończona, to mówimy, że całka jest zbieżna, w przeciwnym przypadku, tj. gdy jest nieskończona bądź nie istnieje, mówimy że jest rozbieżna. Analogicznie, określamy przypadek gdy punkt a jest punktem osobliwym.
[edytuj] Warunkowa i bezwarunkowa zbieżność całki
Jeśli funkcja f określona jest na pewnym przedziale (a,b) poza, być może, skończoną liczbą punktów osobliwych, to całka (niewłaściwa)
jest zbieżna bezwględnie wtedy i tylko wtedy, gdy całka
istnieje i jest skończona. Gdy istnieje całka I, ale nie istnieje całka z modułu, całkę I nazywa się zbieżną warunkowo.
Dla przykładu, całka
jest warunkowo zbieżna. Wynika to z następującego kryterium porównywania z szeregiem, zastosowanym dla całki
- .
[edytuj] Kryteria zbieżności całek niewłaściwych
[edytuj] Badanie zbieżności szeregu
Całka niewłaściwa
istnieje i jest zbieżna wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdego ciągu , gdzie oraz , jest zbieżny szereg
- .
[edytuj] Kryterium porównawcze
Jeżeli funkcje są nieujemne oraz przynajmniej dla zachodzi nierówność
- ,
to całka jest zbieżna wtedy, gdy zbieżna jest całka .
Powyższe kryterium można nieco wzmocnić i wypowiedzieć je sposób następujący:
Jeżeli istnieje granica
- ,
to ze zbieżności całki dla wynika zbieżność całki , a z rozbieżności pierwszej całki dla K > 0 wynika rozbieżność drugiej. Tak więc dla obie całki są albo jednocześnie zbieżne albo jednocześnie rozbieżne.
[edytuj] Kryterium Abela
Załóżmy, że funkcje są takie, że
- jest zbieżna
- funkcja g(x) jest monotoniczna i ograniczona,
Wówczas całka
jest zbieżna.
[edytuj] Kryterium Dirichleta
Załóżmy, że funkcja jest całkowalna w każdym przedziale [a,A] oraz dla pewnej liczby nieujemnej K:
- funkcja jest zbieżna monotnicznie do 0, przy .
Wówczas całka
jest zbieżna.
[edytuj] Przykłady
Przykładem całki na przedziale nieskończonym jest całka
Obliczając całkę oznaczoną mamy:
i taka jest wartość szukanej całki.
Przykładem całki funkcji nieograniczonej jest całka
Obliczając całkę oznaczoną mamy:
i taka jest wartość szukanej całki.
- – całka Gaussa, występuje w rozkładzie Maxwella-Boltzmanna
- – całka występująca w rozkładzie Boltzmanna
- – całka występująca w rozkładzie Bosego-Einsteina
- – całka występująca w rozkładzie Fermiego-Diraca,
gdzie:
- α — dowolna liczba rzeczywista większa od 0,
- Γ(z) — funkcja gamma Eulera,
- ζ(z) — funkcja zeta Riemanna,
- η(z) — funkcja eta Dirichleta.
[edytuj] Bibliografia
- Grigorij Michajłowicz Fichtenholz: Rachunek różniczkowy i całkowy, t.2. Warszawa: PWN, 1966.
- Franciszek Leja: Rachunek różniczkowy i całkowy. Warszawa: PWN, 1976.