Czarna Afryka
Z Wikipedii
Czarna Afryka (także: Afryka Subsaharyjska) – nazwa stosowana dla określenia części Afryki na południe od Sahary, zamieszkanej w większości przez ludność czarnoskórą. Potocznie wyróżnia się Murzynów, Buszmenów, Hotentotów, Pigmejów. Ludność czarnoskóra Afryki w istocie dzieli się na negroidów właściwych (ludy Bantu i ludność Afryki Zachodniej) oraz nilotów (Etiopia, Somalia, a także takie plemiona jak Masaje). Czarna Afryka jest wciąż jednym z najbardziej zacofanych gospodarczo regionów świata. Wielu mieszkańców prowincji żyje jeszcze w prymitywnych tukulach – plemiennych wioskach. Ich tryb życia prawdopodobnie nie zmienił się od 30 000 lat. Plemiona te wyznają animizm.
Większość ludzi nie ma prądu, ani żadnych innych nowoczesnych wynalazków. Są trudności z dostępem do podstawowych usług. Do wielu zagubionych w lesie wiosek nie dotarła jeszcze współczesna cywilizacja, a nauka jest zabroniona przez starszyznę w wielu plemionach. Analfabetyzm w niektórych miejscach przewyższa 50%. Długie susze dodatkowo utrudniają sytuację w Sahelu, gdzie wielu mieszkańców utrzymuje się z prymitywnego rolnictwa i pasterstwa. Szaleje tam wiele chorób m.in. malaria i AIDS, a w niektórych krajach często wybuchają wojny.