Dramat satyrowy
Z Wikipedii
Przestawienia satyrowe w starożytnej Grecji były odmianą komedii (w dzisiejszym rozumieniu), podobnej do dzisiejszego teatralnego stylu burlesque.
Występowali w nich aktorzy przebrani za satyrów (pół ludzi, pół kozłów), ewentualnie za potwory znane z mitologii. Głównym tematem przedstawień było spożywanie alkoholu oraz seks (często aktorzy mieli doprawione do stroju wielkie fallusy). Podczas ateńskich Dionizji wystawiane w proporcji: jedno przedstawienie satyrowe na trzy tragedie (tzw. tetralogia).
Prawdopodobnie stworzony przez Pratinasa z Philus, który zaadaptował do tego celu stare dytyramby z chórem satyrów.
Głównym motywem dramatów satyrowych jest, jak w przypadku tragedii, epicka albo legendarna opowieść, tyle że opowiedziana w sposób lżejszy i bardziej swawolny. Akcja sztuki miała miejsce w przestrzeni otwartej.
Jedynymi dramatami satyrowymi jakie przetrwały do naszych czasów są Cyklop Eurypidesa oraz fragmenty sztuki Sofoklesa o nazwie Ichneutae.