Duk
Z Wikipedii
Duk wspaniały | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | naczelne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | makakowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | Pygathrix | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | duk wspaniały | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Pygathrix nemaeus | |||||||||||||||||||||||||||||
(Linnaeus, 1771) | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka w Wikispecies | |||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Duk, duk wspaniały (Pygathrix nemaeus) nazywany również langurem wspaniałym lub książęcym - atrakcyjnie ubarwiony gatunek małpy naczelnej z rodziny makakowatych. Nazwa duk pochodzi z języka wietnamskiego.
Spis treści |
[edytuj] Występowanie
Duk wspaniały żyje w lasach deszczowych i lasach monsunowych wschodniej i środkowej Kambodży, środkowego i północnego Wietnamu oraz południowego Laosu. Zadomowił się również w nowo posadzonych lasach Azji Południowo-Wschodniej. Dawniej przypuszczano, że występował również na wyspie Hajnan, ale przeprowadzone badania tego nie potwierdziły.
[edytuj] Charakterystyka
Dorosłe samce osiągają przeciętnie 11 kg masy ciała, samice ok. 8 kg. Długość ciała 61-76 cm, długość ogona 56-76 cm. Ubarwienie jest zależne od podgatunku. Wspólną cechą wszystkich podgatunków jest szary grzbiet i biały ogon. Młode do 10 miesiąca życia cechują barwy jaśniejsze niż u dorosłych osobników. Samice dojrzewają płciowo w wieku 4 lat, samce 4-5 lat. Ciąża trwa 165-190 dni. Samica rodzi jedno młode, porody bliźniacze należą do rzadkości. W niewoli notowano osobniki żyjące ponad 24 lata.
[edytuj] Tryb życia
Duki są zwierzętami nadrzewnymi, prowadzą dzienny tryb życia. Przebywają w stadach złożonych zwykle z 4-15, a czasem 30-50 osobników. Wykazują wysoko rozwinięte zachowania socjalne, mają bogaty repertuar sygnałów wizualnych, dotykowych i głosowych. Pożywienie duków stanowią przede wszystkim młode liście, również owoce i kwiaty. Nie piją wody.
[edytuj] Podgatunki
Wyróżniane są trzy podgatunki langurów książęcych:
- Pygathrix nemaeus nemaeus
- Pygathrix nemaeus nigripes
- Pygathrix nemaeus cinerea
[edytuj] Zagrożenia
Ludzie polują na langury książęce z powodu mięsa i dla sportu. Podczas wojny wietnamskiej duki były ofiarami nalotów dywanowych. Czasami małpy te są poławiane i sprzedawane jako zwierzęta domowe, pomimo obowiązującego zakazu. Gatunek jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik I)[1]. Poławiano je również jako zwierzęta doświadczalne do badań medycznych. Kolejne zagrożenie duków stanowi wycinka lasów.
Przypisy
- ↑ Jako Pygathrix spp. CITES: Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora, Appendices I, II and III (en). 2007. [dostęp 7 czerwca 2008].
[edytuj] Bibliografia
- Encyklopedia zwierząt od A do Z
- Hara, C.: Pygathrix nemaeus (en). (On-line), Animal Diversity Web, 2003. [dostęp 7 czerwca 2008].
- Sean Flannery: Douc Langur (Pygathrix nemaeus) (en). The Primata. [dostęp 7 czerwca 2008].