Ekranoplan
Z Wikipedii
Ekranoplan (ros. экранопла́н, en. screen plane, Wing-In-Ground, WIG) - rodzaj pojazdu poruszającego się na niewielkiej wysokości nad wodą lub inną gładką powierzchnią.
Ekranoplany wykorzystują efekt przypowierzchniowy, polegający na tym, że skrzydła samolotu lecącego nad ziemią lub wodą, w odległości równej w przybliżeniu połowie długości skrzydła, wytwarzają większą siłę nośną niż podczas lotu na większej wysokości. Wyglądem przypominają łodzie latające, z tym, że powierzchnia skrzydeł jest dużo mniejsza. Osiągają prędkości do 400 km/h. Zazwyczaj używane są na rzekach lub wodach przybrzeżnych.
Rozwój tego typu konstrukcji nastąpił po II wojnie światowej, głównie w ZSRR, gdzie ich projektowaniem zajmował się m.in. Roberto Bartini. Ekranoplany były stosowane w radzieckiej marynarce wojennej jako jednostki desantowe i patrolowe. Używane były na Morzu Kaspijskim i Morzu Czarnym. Obecnie ich wykorzystanie w charakterze wojskowym zmalało. Rosyjska flota wycofała ze służby wszystkie swoje jednostki i z przyczyn ekonomicznych nie wprowadziła nowych. Współczesne ekranoplany mają przede wszystkim zastosowanie cywilne jako statki pasażerskie i ratownicze.
[edytuj] Najbardziej znane ekranoplany
- A-90 Orlionok - radziecki wojskowy ekranoplan desantowy
- Projekt 903 Łuń - radziecki wojskowy ekranoplan uderzeniowy
- KM Kaspijski Potwór - prototyp radzieckiego wojskowego ekranoplanu transportowego
- Volga 2 - ekranoplan wykorzystywany do obsługi ruchu pasażerskiego na syberyjskich rzekach