Eksperymenty medyczne i pseudomedyczne w Auschwitz

Z Wikipedii

W hitlerowskich obozach Auschwitz rozwinięta była zbrodnicza działalność niemieckich lekarzy nazistowskich, w znacznej części należących do SS. Traktując więźniów jako łatwo dostępny i tani materiał doświadczalny, prowadzili oni eksperymenty z zakresu medycyny, patologii i genetyki. Badania te wynikały i służyły ideologicznym celom nazistowskiej teorii rasizmu oraz sprzeniewierzały się zupełnie zasadom etyki lekarskiej, której podstawy są zawarte w przysiędze Hipokratesa.

W szczególności takimi działaniami były:

eksperymenty nad sterylizacją prowadzone w celu opracowania taniej metody przewidywanej do masowego zastosowania takie jak:

sterylizacja chemiczna polegająca na wprowadzaniu do kobiecych narządów rodnych substancji wywołujących stany zapalne i niedrożność jajowodów; w skrajnych wypadkach powodowało to śmierć, niezależnie od tego część kobiet uśmiercano dla przeprowadzenia sekcji zwłok; doświadczenia na kilkuset kobietach żydowskich w bloku 10 KL Auschwitz przeprowadzał prof. dr Carl Clauberg.
sterylizacja promieniami Roentgena polegająca na naświetlaniu jąder i jajników, co powodowało rany oparzeniowe o różnym stopniu nasilenia; metoda nie dała wyników uznanych za satysfakcjonujące; doświadczenia na więźniach i więźniarkach żydowskich prowadził w Birkenau dr Horst Schuman.

eksperymenty nad skutkami głodu polegające na selekcjonowaniu najbardziej wyniszczonych i wyczerpanych więźniów, zabijaniu ich zastrzykiem fenolu i dokonywaniu sekcji zwłok dla analizy zachodzących zmian anatomicznych, w szczególności w zakresie wątroby, śledziony i trzustki; badania prowadził prof. dr i SS-Obersturmführer Johann Paul Kremer w KL Auschwitz.

badania genetyki obejmujące zasadniczo kwestię bliźniactwa, skarlenia oraz patologii i anomalii dziedzicznych dotknęły w szczególności dzieci selekcjonowane w Birkenau przy transportach żydowskich oraz romskich; dzieci były poddawane bolesnym zabiegom i uśmiercane zastrzykiem fenolu dla przeprowadzenia sekcji zwłok, zrobienia im zdjęć i odlewów anatomicznych; badania były prowadzone przez dr. med. i filozofa Josefa Mengele.

tworzenie zbioru szkieletów dotyczące 86 (29 kobiet i 57 mężczyzn) więźniów różnych typów antropologicznych, wieku i płci, którzy zostali wyselekcjonowani przez SS-Hauptsturmführera dr Bruno Begera a następnie przewiezieni do KL Natzweiler-Struthof w Alzacji i uśmierceni; pracami kierował z ramienia organizacji Ahnenerbe, SS-Hauptsturmführer prof. dr August Hirt.

testowanie lekarstw i preparatów wykonywane na zlecenie IG Farbenindustrie (m. in. Bayer) i polegające na badaniach nad chorobami zakaźnymi obejmujące m. in. zarażanie więźniów prowadzące bezpośrednio do ich wysokiej śmiertelności; procederem tym zajmowali się lekarze SS Friedrich Entress, Helmut Vetter i Eduard Wirths.