Ewa Kowalkowska

Z Wikipedii

Ewa Kowalkowska
Nazwisko panieńskie	Nogowska
Data i miejsce urodzenia	23 lutego 1975 Bydgoszcz, Polska
Wzrost	182 cm
Waga	73 kg
Pozycja	atakująca
Zasięg w ataku	300 cm
Zasięg w bloku	285 cm
Kariera
Obecny klub	Centrostal Bydgoszcz
Numer w klubie	2

Ewa Kowalkowska (nazwisko panieńskie Nogowska; ur. 23 lutego 1975 w Bydgoszczy) — polska siatkarka grająca na pozycji atakującej; była reprezentantka Polski — juniorek i seniorek.

Wychowanka klubu Pałac Bydgoszcz, przez całą karierę zawodniczą związana z tym klubem (za wyjątkiem jednego sezonu — 1998/99 — kiedy to grała w Augusto Kalisz); przez kilka sezonów kapitan drużyny Pałacu. Występy w drużynie seniorskiej Pałacu rozpoczęła jako bardzo młoda zawodniczka w sezonie 1992/93 — pierwszym w historii klubu sezonie Pałacu w esktraklasie, od razu zakończonym zdobyciem mistrzostwa Polski. Ten i wszystkie kolejne sukcesy Pałacu na arenie krajowej i międzynarodowej wiążą się nierozerwalnie z osobą Ewy Nogowskiej/Kowalkowskiej.

Jako reprezentantka Polski grała m.in. w turnieju finałowym Mistrzostw Świata 2002 oraz 3-krotnie w turniejach finałowych Mistrzostw Europy (ME) (1995, 1997, 1999). Na ME 1999 wybrana została zawodniczką najlepiej zagrywającą (była to zarazem pierwsza indywidualna nagroda dla polskiej siatkarki w historii występów Polek na ME) ^[1]

Ewa Kowalkowska po zakończeniu sezonu 2006/07 postanowiła zrobić sobie przerwę w grze i poświęcić się czasowo sprawom rodzinnym. Jednak z powodu trudnej sytuacji kadrowej w drużynie Centrostalu w sezonie 2007/08 (poważna kontuzja pierwszej rozgrywającej Marty Pluty), i w efekcie słabej gry drużyny, z własnej inicjatywy wróciła na boisko.

Spis treści 1 Kluby 2 Sukcesy 3 Ciekawostki 4 Przypisy

[edytuj] Kluby

• (UZUP.)

[edytuj] Sukcesy

• (UZUP.)

[edytuj] Ciekawostki

• Przez całą karierę zawodniczą grała na pozycji atakującej. Jednak w okresie 22 listopada 2007 – 24 stycznia 2008 grała na pozycji rozgrywającej. Stało się tak z konieczności. Otóż na sezon 2007/08 zespół Centrostalu miał w składzie 2 rozgrywające: Martę Plutę i Justynę Łunkiewicz. Niestety, Marta Pluta 18 listopada 2007 podczas meczu Centrostalu z zespołem Winiar-Bakalland Kalisz w ramach turnieju eliminacyjnego rozgrywek o Pucharu Polski (tuż przed rozpoczęciem rozgrywek LSK) doznała poważnej kontuzji prawego kolana, która wykluczyła ją z gry do końca sezonu. Tak więc zespół na starcie ligi został z jedną rozgrywającą, w dodatku bardzo młodą i w zasadzie kompletnie niedoświadczoną. Dlatego Ewa Kowalkowska, która po zakończeniu sezonu 2006/07 postanowiła zrobić sobie przerwę w grze i poświęcić się sprawom rodzinnym, z własnej inicjatywy wróciła na boisko, właśnie na nową dla siebie pozycję rozgrywającej (zmienniczki J. Łunkiewicz). (Mimo że Ewa nie przepracowała przedsezonowego okresu przygotowawczego w związku ze wspomnianą planowaną przerwą w grze, to jednak z własnej inicjatywy sporo trenowała z zespołem — tak dla zachowania dobrej formy fizycznej, tak więc nie była kompletnie nieprzygotowana do gry.) Mimo gry na zupełnie dla siebie nowej pozycji, ogromne doświadczenie zebrane przez 15 sezonów gry wśród seniorek pozwoliło Ewie rozgrywać na poziomie co najmniej przyzwoitym. Było to jednak tymczasowe rozwiązanie awaryjne; przed 7-mą kolejką LSK (24 stycznia 2008) klub pozyskał drugą (sensu stricte) rozgrywającą — Białorusinkę Swietłanę Gałkinę. Zespół Centrostalu wciąż grał słabo i Ewa Kowalkowska postanowiła wpomóc go nadal i zostać w drużynie do końca sezonu; teraz jednak na swojej nominalnej pozycji — atakującej. Mimo że, jak wspomniano, Ewa nie przepracowała w pełni okresu przygotowawczego i musiała się teraz przygotowywać w trybie rozgrywkowym, szybko doszła do dobrej formy. Mało tego — podczas pojedynku fazy play-off o miejsca 9-10 w LSK z Pronarem Zeto Astwa AZS Białystok była zdecydowanie najlepszą zawodniczką Centrostalu, długimi okresami „trzymającą grę” swojej drużyny. Niestety, mimo tego ogromnego poświęcenia dla drużyny ze strony Ewy Kowalkowskiej, Centrostalowi nie udało się utrzymać w LSK — po przegraniu 2:4 pojedynku fazy play-off o miejsca 9–10 w LSK z Pronarem Zeto Astwa AZS Białystok i zajęciu 10-go miejsca Centrostal po 16 sezonach nieprzerwanego pobytu w ekstraklasie spadł do I ligi.

Przypisy

 To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z piłką siatkową. Jeśli możesz, rozbuduj go.