Fahd ibn Abd al-Aziz as-Saud
Z Wikipedii
| Fahd ibn Abd al-Aziz as-Saud 1923 - 2005 |
||||||
 |
||||||
| Król Arabii Saudyjskiej | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||
|
Fahd ibn Abd al-Aziz as-Saud (arab.: فهد بن عبد العزيز آل سعود Fahd ibn ’Abd al-Azīz Āl Su’ūd; ur. 1923 w Rijadzie, zm. 1 sierpnia 2005) król Arabii Saudyjskiej od 1982.
Jego ojcem był twórca współczesnej monarchii saudyjskiej, król Abd al-Aziz ibn Saud. Fahd studiował w krajach arabskich, w USA oraz w Europie Zachodniej. Brał udział w pierwszej sesji ONZ w 1945 w Nowym Jorku. W 1953 został mianowany ministrem oświaty, w tym samym roku reprezentował Arabię Saudyjską na koronacji królowej Anglii Elżbiety II. W latach 1962-1975 był ministrem spraw wewnętrznych, 1964-1975 II wiceprzewodniczącym Rady Konsultacyjnej (doradczego organu króla). Po zabójstwie przyrodniego brata Fajsala (1975) i wstąpieniu na tron Chalida został mianowany I wiceprzewodniczącym Rady Konsultacyjnej oraz wyznaczony na następcę tronu. Kontynuował działalność dyplomatyczną, w 1979 podpisał porozumienie o współpracy gospodarczej i wojskowej z USA.
Po śmierci króla Chalida (13 czerwca 1982) wstąpił na tron. Prowadził politykę rozwoju gospodarczego i technicznego Arabii Saudyjskiej, jednocześnie utrzymując dobre kontakty z Amerykanami (m.in. zwrócił się o pomoc wojskową w 1990 po zajęciu przez Irak Kuwejtu). Od 1996 ciężko chory, w obowiązkach państwowych był faktycznie zastępowany przez brata, następcę tronu księcia Abdullaha. 1 sierpnia 2005 zmarł.
Podawane są również inne lata urodzenia króla Fahda: 1920, 1921, 1922.
Abd al-Aziz ibn Saud • Saud ibn Abd al-Aziz as-Saud • Faisal ibn Abd al-Aziz as-Saud • Chalid ibn Abd al-Aziz as-Saud • Fahd ibn Abd al-Aziz as-Saud • Abdullah bin Abdulaziz Al Saud
