Flandria
Z Wikipedii
|
||
Język urzędowy | niderlandzki | |
Stolica | Bruksela | |
minister-prezydent | Kris Peeters | |
Powierzchnia - ogółem |
13 522 km² |
|
Ludność - ogółem (2007) - gęstość |
7 148 655 522 mieszk./km2 |
|
Hymn państwowy | De Vlaamse leeuw |
Flandria albo Flamandia[1][2] (nid.: Vlaanderen) – jeden z trzech regionów federalnych Belgii. Położony jest w północnej części kraju i zamieszkany głównie przez ludność niderlandzkojęzyczną. Siedzibą parlamentu i rządu Flandrii jest Bruksela (leżąca poza obszarem regionu - w osobnym stołecznym regionie federalnym).
Spis treści |
[edytuj] Podział administracyjny
Flandria jest podzielona na 5 prowincji:
Ważniejsze miasta to: Antwerpia, Gandawa, Mechelen, Leuven, Hasselt, Brugia
[edytuj] Historia
Flandria na przestrzeni wieków wchodziła w skład różnych państw i regionów. Od XII w. była pod panowaniem Francji, następnie od 1384 Burgundii. W 1477 przeszła w ręce Habsburgów, a od 1566 – królów hiszpańskich (Niderlandy Hiszpańskie). W 1713 w wyniku wojny o sukcesję hiszpańską przeszła pod rządy austriackie.
Po rewolucji francuskiej w 1794, podobnie jak całe Niderlandy, Flandria została anektowana przez Francję i włączona w jej struktury państwowe jako departamenty: Deux-Nèthes, Dyle, Escaut, Lys i Meuse-Inférieure. W 1798 wybuchło powstanie przeciwko władzy francuskiej, w proteście przeciwko powoływaniu mężczyzn do armii tego kraju.
Po klęsce Napoleona pod Waterloo, na mocy kongresu wiedeńskiego Flandria weszła w skład nowego państwa – Królestwo Zjednoczonych Niderlandów, składającego się z dzisiejszej Belgii, Holandii i Luksemburga. Jego władca, król Wilhelm I prowadził nieudolne rządy, faworyzując protestanckie prowincje północne. Spowodowało to niezadowolenie katolików z południa, rewolucję (1830) i ostatecznie oderwanie się Flandrii i Walonii jako niepodległej Belgii, co zostało potwierdzone traktatem londyńskim w 1839.
W wyniku działalności autonomicznego ruchu flamandzkiego w 1962 ustalono granicę językową niderlandzko-francuską tworząc w ten sposób region niderlandzkojęzyczny i usankcjonowano jednojęzyczność Flandrii (a dwujęzyczność dla regionu Brukseli). W 1970 utworzono Wspólnotę Flamandzką obejmującą instytucje i osoby we Flandrii oraz instytucje flamandzkie w Brukseli. W 1980 określono obszar regionu autonomicznego, który początkowo nie pokrywał się z podziałem administracyjnym Belgii na prowincje. Dlatego po utworzeniu w 1989 regionu stołecznego, w 1995 wydzielono z Brabancji niderlandzkojęzyczną Brabancję Flamandzką. Od 1993 Flandria jest regionem federalnym.
Obecnie trwa kryzys państwowy dotyczący podziału okręgu wyborczego Brussels-Halle-Vilvoorde na część flamandzką (dystrykt Halle-Vilvoorde) i brukselską, forsowanego przez partie flamandzkie. Ich celem jest utworzenie Republiki Flandrii lub znaczne zwiększenie autonomii regionu.
[edytuj] Zobacz też
- Fikcyjne ogłoszenie secesji Flandrii - kontrowersyjny program nadany przez francuskojęzyczną RTBF 13 grudnia 2006
- bitwy flandryjskie - wszystkie bitwy rozegrane we Flandrii
- wojny flandryjskie
- Dookoła Flandrii
- Flamandowie
- Władcy Flandrii
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Referencje
- ↑ T. Karpowicz: Słownik ortograficzny języka polskiego. Muza, 2001, 2005. Cytat za [1] – do sprawdzenia!
- ↑ Stanisław Szober: Słownik poprawnej polszczyzny. PIW, ss. 161, "lewa kolumna w dolnej części strony". Cytat za [2] – do sprawdzenia!
Wspólnoty
Wspólnota francuska • Wspólnota flamandzka • Wspólnota niemieckojęzyczna
Regiony i prowincje
Flandria: Antwerpia • Brabancja Flamandzka • Flandria Wschodnia • Flandria Zachodnia • Limburgia
Walonia: Brabancja Walońska • Hainaut • Liège • Luksemburg • Namur
region stołeczny Bruksela
[[oc:Fl