Góra Oliwna

Z Wikipedii

Kościół Narodów u stóp Góry Oliwnej

Góra Oliwna (arab. Et-Tur, hebr. הר הזיתים - Har ha-Zeitim) - wzniesienie położone we Wschodniej Jerozolimie w Izraelu (812 m. n. p. m.).

Od Starego Miasta i Ofelu oddziela je Dolina Cedronu. Jest równoległe do Wzgórza Świątynnego. Na jego stokach od strony wschodniej znajdują się arabskie osiedla Al Azarija (Betania) oraz Betfage. U podnóża góry od strony zachodniej rozciąga się Getsemani.

Od czasów chrześcijańskich wzniesienie było uważane za miejsce święte. Helena, matka cesarza Konstantyna, wzniosła na szczycie bazylikę nazywaną Eleona. Obok niej pochowany został św. Cyryl Jerozolimski. W roku 378 zamożna niewiasta Pomenia wystawiła kościół upamiętniający Wniebowstąpienie Chrystusa. Hiszpańska pątniczka Egeria, która nawiedziła Ziemię Świętą w 380 roku, nazwała go w swoim pamiętniku z podróży Imbomon. W V w., wg różnych świadectw, wzgórze było zabudowane klasztorami i świątyniami. M. in. św. Melania założyła tuż obok Kościoła Wniebowstąpienia klasztor Apostolion wraz z przyległą kaplicą Martyrium.

Wykopaliska na Górze Oliwnej przeprowadzili w roku 1910 ojcowie biali (ruiny bazyliki bizantyjskiej - Eleona) oraz w 1959 franciszkanie na terenie swojej posesji przy sanktuarium Wniebowstąpienia. Wykazano, że góra nie była zamieszkana w czasach Chrystusa.

Na szczycie Góry Oliwnej i na jej stokach znajdują się dzisiaj następujące sanktuaria chrześcijańskie: kaplica Wniebowstąpienia (w rękach muzułmanów), grota św. Pelagii, grecki kościół Viri Galilei, francuski karmel Ojcze nasz, klasztor benedyktynek, kościół Dominus flevit, rosyjska cerkiew św. Marii Magdaleny, skała św. Tomasza, Ogród Oliwny i bazylika w Getsemani, polski klasztor elżbietanek – Home of Peace, sanktuarium w Betfage oraz sanktuarium w Betanii.

Panorama Jerozolimy z Góry Oliwnej

[edytuj] Góra Oliwna w Biblii

W czasach starotestamentalnego Dawida Góra Oliwna była miejscem oddawania czci Bogu.

Przez Górę Oliwną uciekał Dawid przed Absalomem (2 Sm 15,30). Od jej strony wjechał do Jerozolimy Jezus (Łk 19:37). Miejsce pojmania Jezusa (Łk 22,39, Mt 26,30, Mt 26,36, Mk 14,26, J 18,1)

Jest wymieniana w Księgach Samuela, Królewskich, Ezechiela i Zachariasza. Dzieje Apostolskie umiejscawiają na jej szczycie Wniebowstąpienie Pańskie (por. Dz 1, 3-12).