GBU-8 HOBOS

Z Wikipedii

GBU-8 HOBOS
Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Rockwell International
Typ	kierowana bomba burząca
Historia
Data konstrukcji	druga połowa lat 60.
Użytkowana w latach	1969-80.
Dane techniczne
Długość	365 cm
Średnica	45,7 cm
Rozpiętość	111 cm
Masa	1050 kg
Masa mat. wybuchowego	430 kg
Zasięg	7-20 km
Dane operacyjne
Użytkownicy
US Air Force

GBU-8 HOming BOmb System (do 1981 roku bomba nosiła nazwę KMU 353A/B Mk 84 EO)- amerykańska bomba kierowana naprowadzana cel telewizyjnie opracowana w ramach programu Pave Strike przez firmę Rockwell International. Była to bomba burząca Mark 84 wagomiaru 2000 funtów wyposażona w zestaw KMU-353/B.

Pierwsza wersja bomby GBU-8 weszła do uzbrojenia US Air Force w 1969 roku. Po raz pierwszy użyto ją bojowo w 1972 roku w Wietnamie. Zaatakowano wtedy przy ich pomocy most Thanh Hoa. W tym samym 1972 roku bombę zmodernizowano wyposażając ją w autopilota kierującego bombą w początkowym i środkowym okresie lotu. Pod koniec lat 70. bomba przeszła kolejną modernizację. Zastąpiono wtedy głowicę telewizyjną, głowicą termowizyjną przejętą z pocisku AGM-65D Maverick dzięki czemu możliwe stało się atakowanie celów w nocy (zmodyfikowana bomba nosiła nazwę KMU-359A/B Mk 84 IR).

Sposób użycia bomby zależał od odległości od celu. Jeżeli cel był widoczny w chwili ataku na ekranie w kabinie samolotu operator poruszając położenie kamery pocisku naprowadzał na cel znacznik, a następnie zrzucał bombę. Bomba kierowana przez autopilota opadała w kierunku celu. Obraz z kamery był cały czas przekazywany na ekran w samolocie. Jeśli operator uzbrojenia zauważył że bomba zgubiła cel mógł poruszając kamerą bomby ponownie wskazać cel. Ponieważ obraz z kamery był cały czas przekazywany, możliwa była natychmiastowa ocena przebiegu ataku. Jeśli atak był przeprowadzany z większej odległości bomba była zrzucana przed uchwyceniem celu przez układ samonaprawadzania. Operator uzbrojenia śledził następnie obraz przekazywany przez kamerę do momentu wzrokowego wykrycia celu. Dalsze etapy ataku wyglądały identycznie jak przy zrzucie z mniejszej odległości.

Bomby GBU-8 były używane do końca lat 80. Później zastąpiły je bomby GBU-15.

[edytuj] Bibliografia

• Nicpoń, Krzysztof. Współczesne bomby kierowane. Cześć 1. Bomby kierowane elektrooptycznie. Nowa Technika Wojskowa. 1998, Nr. 1, s. 36-40. ISSN 1230-1655.