Ghost in the Shell
Z Wikipedii
| Ghost in the Shell | |
| Oryginalny tytuł | 攻殻機動隊 (Kōkaku kidōtai) |
| Gatunek | anime, science fiction |
| Kraj produkcji |  Japonia |
| Język | japoński |
| Data premiery |  18 listopada 1995 9 listopada 2005 |
| Czas trwania | 83 min. |
| Produkcja | |
| Reżyseria | Mamoru Oshii |
| Scenariusz | Kazunori Itō (na podstawie mangi Masamunego Shirowa) |
| Muzyka | Kenji Kawai |
| Zdjęcia | Hisao Shirai |
| Scenografia | Hiromasa Ogura, Takashi Watabe |
| Montaż | Shuichi Kakesu |
| Produkcja | Ken Iyadomi, Mitsuhisa Ishikawa, Shigeru Watanabe, Yoshimasa Mizuo, Laurence Guinness |
| Od lat | 12 |
| Ghost in the Shell na Filmweb.pl | |
| Ghost in the Shell na IMDb | |
Ghost in the Shell (jap. 攻殻機動隊, Kōkaku kidōtai) to japońska manga z gatunku science-fiction, stworzona przez Masamunego Shirowa.
W 1995 roku powstał na jej podstawie film pełnometrażowy, reżyserowany przez Mamoru Oshiiego. Filmowi poświęcono dużo uwagi z powodu użytych przy jego tworzeniu rewolucyjnych technik komputerowych. Muzyka skomponowana przez Kenji Kawai, z charakterystycznym brzmieniem perkusjonaliów i żeńskiego chóru jest jednym z najważniejszych elementów tworzących klimat filmu.
W roku 2001 powstała kontynuacja mangi pod tytułem Ghost in the Shell 2: Man Machine Interface.
W roku 2002 zrealizowano telewizyjny serial anime, wykorzystujący postaci i świat z mangi, z muzyką Yōko Kanno. Serial otrzymał tytuł Ghost in the Shell: Stand Alone Complex; powstała też jego druga seria w 2004.
W roku 2003 została wydana manga pod tytułem Ghost in the Shell 1.5 Human: Error Processer obejmująca wydarzenia pomiędzy Ghost in the Shell i Ghost in the Shell 2: Man Machine Interface.
W roku 2004 nakręcono kontynuację filmu, pod tytułem Inosensu: Kōkaku kidōtai (pol. Ghost in the Shell II: Niewinność, ang. Ghost in the Shell II: Innocence). Warto nadmienić, że prace nad Niewinnością trwały dziewięć lat; produkcja ta była też jednym z nielicznych filmów animowanych prezentowanych w historii Festiwalu Filmowego w Cannes.
W roku 2006 premierę swoją miał film Ghost in the Shell: Stand Alone Complex - Solid State Society trzecia część serii filmów Ghost in the Shell będąca kontynuacją serialu składającego się z 52 odcinków Ghost in the Shell: Stand Alone Complex. Fabuła serialu, jak i filmu po nim następująca nie jest ścisłą kontynuacją pierwszych dwóch części filmu.
W roku 2007 roku ukazały się kolejne dwa filmy: Ghost in the Shell: Stand Alone Complex - Człowiek Śmiechu, który jest swoistym streszczeniem pierwszego sezonu serialu (26 odcinków) oraz Ghost in the Shell: Stand Alone Complex - Samodzielna 11 jako okrojona wersja drugiego sezonu serialu Ghost in the Shell: Stand Alone Complex.
Ghost in the Shell w drugiej połowie lat 90. został wyemitowany w komercyjnej stacji telewizyjnej Canal+ z polskim tytułem Duch w pancerzu, jednakże polskie tłumaczenie tej wersji zawierało liczne błędy. 9 listopada 2005 roku, dziesięć lat po premierze filmu, anime ukazało się w Polsce na DVD nakładem magazynu „Kino Domowe”. Wydanie to zawierało zremasterowany obraz, trzy ścieżki dźwiękowe (japońska, angielska i polski lektor) oraz dwie wersje napisów wg tłumaczenia angielskiego i japońskiego (tzw. fansuby). Po roku pojawiło się kolejne wydanie, tym razem dwupłytowe z dodatkami i kolekcjonerskim pudełkiem. Zabrakło w nim angielskiej ścieżki dźwiękowej.
Spis treści |
[edytuj] Podstawowe informacje o filmie
[edytuj] Twórcy filmu
- Scenariusz: Kazunori Itō
- Reżyseria: Mamoru Oshii
- Projekty postaci: Hiroyuki Okiura
- Muzyka: Kenji Kawai, Brian Eno (finałowa piosenka)
- Producent: Production I.G
[edytuj] Głosy aktorów
[edytuj] Wersja oryginalna
- Atsuko Tanaka: Major Motoko Kusanagi
- Akio Ōtsuka: Batō
- Tamio Ōki: Aramaki, dyrektor Sekcji 9
- Iemasa Kayumi: Projekt 2501, czyli Władca Marionetek
- Kôichi Yamadera: Togusa
- Tesshō Genda: Nakamura, dyrektor Sekcji 6
[edytuj] Wersja angielska
- Mimi Woods: Major Motoko Kusanagi
- Richard Epcar: Batō
- William Frederick: Aramaki
- Abe Lasser: Władca Marionetek
- Christopher Joyce: Togusa
- Simon Prescott: Nakamura
- Michael Sorich: Ishikawa
[edytuj] Fabuła
Akcja filmu przebiega w połowie XXI wieku, główną bohaterką jest Motoko Kusanagi, dowódca w tajnej organizacji Sekcja 9, specjalizującej się w zwalczaniu przestępczości wykorzystującej nowoczesne technologie. Kusanagi jest prawie całkiem zcyborgizowana, ludzki mózg w sztucznym ciele, zdolna do nadludzkich wyczynów.
Film jest utrzymany w stylu cyberpunkowym, podobnie do cyklu Neuromancer, Graf Zero, Mona Liza Turbo Williama Gibsona, jednak skupia się bardziej na filozoficznych rozważaniach skutków połączenia człowieka i maszyny, wszechobecności sieci komputerowej i rozwoju sztucznej inteligencji, ze szczególnym uwzględnieniem tożsamości i niepowtarzalności człowieka. Kusanagi i jej koledzy stawiają czoła zarówno zewnętrznym zagrożeniom i zagadkom jak i wewnętrznym konfliktom dotyczącym ich tożsamości, bardziej maszynowej niż ludzkiej.
Nadrzędny wątek mangi i jedyny filmu to pościg za cybernetycznym przestępcą zwanym Władcą Marionetek, którego rzeczywista tożsamość jest nieznana. Popełnia on wiele przestępstw połączonych wspólnym sposobem działania, określanym jako ghost hacking. Ghost hacking to przejęcie kontroli nad umysłem człowieka. W trakcie rozwiązywania zagadki Władcy Marionetek staje się jasne, że nie jest to zwykły przestępca, ale autonomiczny projekt sztucznej inteligencji, stworzony przez ten sam rząd, któremu służy Sekcja 9. Władca Marionetek wyrwał się na wolność, aby zdobyć prawdziwe ciało i ludzką tożsamość. Kusanagi, początkowo sceptyczna, ostatecznie zgadza się pozwolić Władcy Marionetek połączyć się z jej świadomością, dzieli się swoim ciałem, co ma bez wątpienia wzbudzić jeszcze więcej pytań co do natury człowieka w świecie, gdzie ludzka świadomość nie jest już unikatowa.
Mangę charakteryzuje również wielka ilość przypisów i komentarzy samego Shirow, przybliżających tło technologiczne, socjologiczne i polityczne. W angielskim połączonym wydaniu wszystkich odcinków zajmują one ponad trzydzieści stron.
Druga część filmu (Inosensu: Kôkaku kidôtai) nie jest bezpośrednią kontynuacją Ducha w pancerzu. Akcja koncentruje się wokół śledztwa w sprawie serii morderstw popełnionych przez gynoidy (androidy płci żeńskiej). Głównymi bohaterami tej części zostają Bateau i Togusa – partnerzy Motoko z Sekcji 9, którym – podobnie jak wcześniej Motoko – przyjdzie szukać odpowiedzi na pytania dotyczące człowieczeństwa i zagrożeń płynących z dokonującego się coraz szybszego postępu techniki. Podłoże anime stanowią m.in. nowela Tomorrow’s Eve (autorstwa Auguste’a Villiers de L’Isle-Adama) z 1866 r. i Locus Solus Raymonda Roussela; Oshii czerpie też inspirację z licznych nurtów filozofii – Konfucjusza, Platona, Kartezjusza i in.
[edytuj] Filozofia
[edytuj] Ghost
Ghost, po polsku duch, oznacza tu esencję danej istoty, to co odróżnia człowieka od biologicznego robota. Niezależnie od tego ile ciała zostanie zastąpione mechanizmem lub elektroniką, istota pozostaje sobą tak długo jak duch jest nienaruszony.
Masamune Shirow zapożyczył swą koncepcję ducha z eseju o strukturalizmie Duch w maszynie Artura Koestlera. Słów Duch w maszynie użył po raz pierwszy Gilbert Ryle, parodiując paradoks konwencjonalnego dualizmu kartezjańskiego. Koestler, tak jak Ryle, sprzeciwia się temu dualizmowi i przedstawia umysł jako pochodną fizycznego stanu mózgu (por. Deus ex machina).
Również Shirow jest przeciwny dualizmowi w swoim dziele. Opierając się na idei Koestlera, Shirow rozszerza pojęcie ducha z cechy fizycznej do stanu lub zjawiska pojawiającego się w systemach o odpowiednim stopniu złożoności. Mózg jako taki jest tylko częścią całej sieci neuronowej, więc jeśli usunie się jakiś organ z ciała, to znikną nerwy a wskutek tego również duch. Chyba, że uda się wystarczająco dokładnie odtworzyć bodźce generowane przez ten organ przy użyciu mechanizmu lub elektroniki.
W Ghost in the Shell, Kusanagi odtwarza wszystkie bodźce produkowane normalnie przez ludzkie ciało, żeby podtrzymać istnienie swojego ducha. Przy próbie przenoszenia ducha z jednego ciała do innego, następuje zwykle porażka powodowana różnicami systemów lub brakami w protokole przesyłania. Władca Marionetek jest w stanie przetrwać połączenie z Kusanagi, gdyż jego ciałem jest informacja, stąd brak upośledzenia na poziomie materii.
[edytuj] Pozbawienie ducha
Jedną z konsekwencji takiego spojrzenia na rzeczywistość jest ostateczne rozstrzygnięcie problemu natura czy wychowanie. Kiedy przestępca zostaje oskarżony w świecie przyszłości stworzonym przez Masamunego Shirowa, najpierw przeprowadza się jego drobiazgowe badanie. Jeśli nastąpi odkrycie, że zbrodnię popełniono na skutek wad biologicznych lub elektronicznych elementów mózgu, to wada jest po prostu naprawiana a oskarżony zwalniany. Jeśli przestępstwo jest wynikiem działalności ducha osoby, to istnieje tylko jeden lek: usunięcie części mózgu odpowiedzialnej za komunikację z duchem, inaczej pozbawienie ducha (de-ghosting). Zapobiega to przyszłym przestępstwom.
[edytuj] Tachikoma/Fuchikoma
Tachikoma (nazwa Tachikoma używana jest w Stand Alone Complex, Fuchikoma pochodzi z mangi) to autonomiczne mini-czołgi wykorzystywane przez Sekcję 9. Ich konstrukcja zawiera bardzo elastyczną, zdolną do adaptacji sztuczną inteligencję, brakuje im natomiast wielu zabezpieczeń istniejących w innych robotach. Chociaż pozwala im to działać niestandardowo i zaskakująco, wymaga od członków Sekcji 9 pilnego ich śledzenia, żeby uniknąć rozwoju niepożądanych u nich emocji.
Filozofia Sekcji 9 zakłada, że przewidywalne zachowanie powoduje przewidywalne problemy. Sekcja 9, jako organizacja musi być zróżnicowana, by działać różnie i nieprzewidywalnie, by przetrwać. Nadmierna specjalizacja prowadzi do słabości. To powolna śmierć. (Overspecialize, and you breed in weakness. It's slow death.)
[edytuj] Cyberbrain Warfare
Cyberbrain warfare – (wojna cybermózgów) to stosowanie ghost hackingu na skalę operacji wojskowych. Zaatakowanym ofiarom można zmienić odbierane bodźce zmysłowe lub całkowicie zniszczyć wspomnienia. Jest to przedstawiane jako naturalna konsekwencja połączenia elektroniki i komunikacji bezprzewodowej z ludzkim mózgiem. Pomimo ewidentnego ryzyka, nawet najbardziej paranoidalne postaci uzyskują z łączenia umysłów w sieć wystarczającą ilość korzyści, żeby stało się to dla nich koniecznością. Można wnioskować, że każda ścieżka, którą informacja dociera do mózgu może zostać wykorzystana do ghost hackingu.
[edytuj] Wpływy
Film wywarł znaczący wpływ na twórczość science-fiction. Bracia Wachowscy przyznali, że ich najbardziej znany film, Matrix, czerpał inspiracje z Ghost in the Shell. Przykłady:
- scena otwierająca z zielonymi symbolami jest bardzo podobna w obu filmach
- ujęcie agenta lądującego na dachu w scenie ucieczki Trinity jest prawie identyczne z ujęciem Kusanagi w czasie pościgu za pierwszą „marionetką”
- ujęcie Neo chowającego się za filarem w sekwencji walki w wieżowcu jest identyczne jak ujęcie Major w czasie walki z czołgiem.
- ujęcie w końcowej scenie pościgu Neo, który biegnie w kierunku hotelu. Po drodze agenci oddają w jego stronę strzały na targu, te z kolei niszczą ustawione na straganie arbuzy. Ta sama sytuacja przydarzyła się Batō w scenie na targu w Ghost in the Shell
W świecie rzeczywistym film miał wpływ na rozwój techniki aktywnego kamuflażu. [1]
Na powstanie filmu Ghost in the Shell wpłynął film Π Darrena Aronofsky’ego. W filmach podobieństwo występuje zarówno w filozofii jak i w obu występuje projekt 2501.
Fragmenty filmu wykorzystano w teledysku King of My Castle grupy Wamdue Project.
[edytuj] Słowniczek
- Ghost hacking to fikcyjna czynność. W świecie Ghost in the Shell, wielu ludzi ma możliwość bezpośredniego podłączania swoich mózgów do rozmaitych sieci. Zasadniczo używa się firewalli, jednak czasami nie stają one na wysokości zadania, a zdolny włamywacz jest w stanie uzyskać bezpośredni dostęp do umysłu zaatakowanego. Można w ten sposób używać cudzych zmysłów, żeby rozpoznać sytuację bez narażania się. W Ghost in the Shell Sekcja 9 ucieka się czasem do tej metody. Bardziej szkodliwe rezultaty to możliwość zmiany pamięci.
- Projekt 2501 program opracowany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych do działalności wywiadowczej i szpiegowskiej. Ma on dostęp do wszystkich baz danych na świecie. Dostęp do Wszechinformacji dał projektowi 2501 możliwość osiągnięcia stanu inteligentnej formy życia – jest to najwyższa apoteoza informacji, jaką można sobie wyobrazić. Tym łatwiej jest zrozumieć, iż ten kto posiada dostęp do tych informacji ma władzę nad światem. W filmie Ghost in the Shell Projekt 2501 jest narzędziem Ministerstwa Spraw Zagranicznych i jako Władca Marionetek grozi ujawnieniem szczegółów tajnych operacji szpiegowskich. Powstaje podwójne zagrożenie: nie tylko informacje zostaną upublicznione, ale także dostęp do nich zostanie odcięty z powodu dezercji Projektu 2501 – bytu stworzonego w oceanie danych. Dlatego korporacja, bo taką właśnie strukturę ma ministerstwo, mobilizuje wszystkie swoje siły, aby unicestwić Władcę Marionetek.
