Gwadelupa
Z Wikipedii
Région Guadeloupe Gwadelupa |
|||||
|
|||||
Hymn: La Marseillaise (Marsylianka) |
|||||
Język urzędowy | francuski | ||||
Stolica | Basse-Terre | ||||
Status terytorium | Departament zamorski | ||||
Zależne od | Francji | ||||
Głowa terytorium | prezydent Nicolas Sarkozy | ||||
Szef rządu | Prezydent Gwadelupy Victorin Lurel | ||||
Powierzchnia • całkowita • wody śródlądowe |
1 628 km² 0,26% |
||||
Liczba ludności (2006) • całkowita • gęstość zaludnienia |
405 000 249 osób/km² |
||||
Jednostka monetarna | euro (EUR, €) | ||||
Rok utworzenia | wydzielenie z Antyli Francuskich 1775 |
||||
Strefa czasowa | UTC -4 | ||||
Kod ISO 3166 | GP/GLP/312 | ||||
Domena internetowa | .gp | ||||
Kod telefoniczny | +590 | ||||
Gwadelupa – departament zamorski Francji[1] w Ameryce Środkowej, położony na kilku większych i kilkudziesięciu mniejszych wyspach w Małych Antylach m.in.:
- Gwadelupa
- Marie-Galante
- Désirade
- Les Saintes
- Tintamarre
Do 22 lutego 2007 w skład terytorium wchodziła również wyspa Saint-Berthélemy oraz północna część wyspy Saint-Martin, obecnie będące osobnymi terytoriami zależnymi Francji.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Swoją nazwę zawdzięcza Kolumbowi który w 1493 odkrył ją podczas swojej drugiej podróży do "nowego świata". Od 1946 roku Gwadelupa i sąsiednie wyspy, m.in. część Saint-Martin i Saint-Barthélemy, stała się departamentem zamorskim Francji. Z inspiracji komunistycznych władz kubańskich od 2 połowy lat 60. XX wieku zaczęły aktywnie działać na wyspie ugrupowania o orientacji lewicowej i lewackiej, których celem jest niepodległość wyspy. W latach 70. i 80 cieszyły się poparciem nawet kilkunastu procent Gwadelupczyków. Ugrupowania te do końca lat 80. XX wieku zorganizowały łacznie kilkanaście demonstracji proniepodległościowych. By rozładować społeczne napięcie, władze francuskie w roku 1982 zdecydowały się na ograniczone reformy decentralizacyjne i samorządowe. W ich wyniku Gwadelupa, będąc departamentem zamorskim Francji, uzyskała również status regionu zamorskiego. Z budżetu centralnego Francji wydzielono znaczne środki na rozwój tego biednego i przeludnionego terytorium. W 1998 roku wyspa uzyskała dodatkowe, ograniczone uprawnienia autonomiczne, m.in. powołano do życia Radę Regionalną. Działania te przyniosły skutek w postaci zaniku żądań niepodległościowych (popiera je 2-4% obywateli). Skuteczność działań władz francuskich potwierdziły wyniki referendum z 7 grudnia 2003 roku przy frekwencji wynoszącej 50,34% uprawnionych, większość z głosujących bo 72,98%, opowiedziała się za politycznym i administracyjnym status quo wyspy (departament i region zamorski Francji — DOM i ROM). Za autonomią wewnętrzną w ramach tzw. zbiorowości zamorskiej (collectivité d'outremer) na wzór innych francuskich terytoriów zależnych: Majotty, Polinezji Francuskiej, Saint-Pierre i Miquelon oraz Wallis i Futuna opowiedziało się tylko 27,02% głosujących. W tym samym referendum mieszkańcy podległych administracji na Gwadelupie wysp: Saint-Barthélemy i Saint-Martin, głosowali jednak za zmianą statusu (na zbiorowość zamorską) i odłączeniem od Gwadelupy. Jako integralna część Republiki Francuskiej, Gwadelupa jest pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej.
[edytuj] Geografia
Grupa 8 wysp pochodzenia koralowego i wulkanicznego w archipelagu Małych Antylach. Czynny wulkan La Soufrière na wyspie Gwadalupe (1467 m.n.p.m); Lasy tropikalne stanowią ok. 39% powierzchni.
[edytuj] Klimat
- Podrównikowy wilgotny
- Opady od lipca do października (roczna suma opadów 1800mm)
- Średnia temp. w styczniu +25°C, w lipcu +29°C.
- Częste burze tropikalne i cyklony
[edytuj] Gospodarka
Główną gałęzią gospodarki Gwadelupy jest turystyka (ok. 300 tys. rocznie) i rolnictwo; uprawa trzciny cukrowej, bananów, melonów, ananasów; hodowla bydła i trzody chlewnej oraz rybołówstwo; produkcja cukru z trzciny, rumu, mebli oraz cementu. Handel w głównej mierze z Francją oraz Martyniką.
[edytuj] Demografia
- Powierzchnia: 1,8 tys. km²
- Ludność: 405 000 mieszkańców (2005),w tym Mulaci(65%) , Murzyni (27%) i Kreole (8%)
- Gęstość zaludnienia: 258 mieszk./km²
- Najwyższe wzniesienia: La Soufrière (1 467 m)
- Języki: francuski, kreolski
- Religie: chrześcijaństwo, wierzenia voodoo
- Większe miasta: Pointe-à-Pitre, Le Gosier, Sainte-Rose, Le Moule, Les Abymes
[edytuj] Przypisy
Departamenty zamorskie
Gwadelupa (971) • Martynika (972) • Gujana Francuska (973) • Reunion (974)
Zbiorowości zamorskie
Saint-Pierre i Miquelon (975) • Majotta (985) • Wallis i Futuna (986) • Polinezja Francuska (987) • Saint-Barthélemy • Saint-Martin
Nowa Kaledonia
Nowa Kaledonia (988)
Terytoria bez stałej ludności
Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne (984) • Clipperton
Zobacz też Podział administracyjny Francji
Antigua i Barbuda • Bahamy • Barbados • Belize • Dominika • Dominikana • Grenada • Gwatemala • Haiti • Honduras • Jamajka • Kanada • Kostaryka • Kuba • Meksyk • Nikaragua • Panama • Saint Kitts i Nevis • Saint Lucia • Saint Vincent i Grenadyny • Salwador • Stany Zjednoczone • Trynidad i Tobago
Terytoria autonomiczne i zależne: Anguilla • Antyle Holenderskie¹ • Aruba • Bermudy • Brytyjskie Wyspy Dziewicze • Grenlandia • Gwadelupa • Kajmany • Martynika • Montserrat • Navassa • Portoryko • Saint-Barthélemy • Saint-Martin • Saint-Pierre i Miquelon • Turks i Caicos • Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych
¹ 15 grudnia 2008 Antyle Holenderskie przestaną istnieć, a w ich miejsce utworzonych zostanie 5 osobnych terytoriów zależnych Holandii: Bonaire, Curaçao, Saba, Sint Eustatius i Sint Maarten
Państwa członkowskie |
Austria • Belgia • Bułgaria • Cypr • Czechy • Dania • Estonia • Finlandia • Francja • Grecja • Hiszpania • Holandia • Irlandia • Litwa • Luksemburg • Łotwa • Malta • Niemcy • Polska • Portugalia • Rumunia • Słowacja • Słowenia • Szwecja • Węgry • Wielka Brytania • Włochy |
|
Terytoria specjalne wchodzące w skład Unii |
Athos (gr.) • Azory (port.) • Büsingen am Hochrhein (niem.) • Campione d'Italia (wł.) • Ceuta (hiszp.) • Gibraltar (bryt.) • Gujana Francuska (fr.) • Gwadelupa (fr.) • Livigno (wł.) • Helgoland (niem.) • Madera (port.) • Martynika (fr.) • Melilla (hiszp.) • Reunion (fr.) • Saint-Barthélemy (fr.) • Saint-Martin (fr.) • Wyspy Alandzkie (fiń.) • Wyspy Kanaryjskie (hiszp.) |
|
Oficjalni kandydaci | ||
Terytoria, które wchodziły w skład EWG/UE |
Algieria (do 1962 jako część Francji)[potrzebne źródło] • Grenlandia (do 1985) |