Helmut Karl Bernhard von Moltke
Z Wikipedii
Helmuth Karl Bernhard von Moltke baron (od 1843), hrabia (od 1870) (ur. 26 października 1800 w Parchim, Meklemburgia, zm. 24 kwietnia 1891 w Berlinie) - pruski generał i feldmarszałek, reformator armii pruskiej, a potem niemieckiej.
Pochodził ze starej, szlacheckiej rodziny, będąc stryjem Helmuta Johannesa Ludwiga von Moltke. Karierę w pruskiej armii rozpoczął w 1822 jako porucznik, przechodząc ze służby duńskiej, w latach 1835-39 służył jak doradca wojskowy w imperium Ottomańskim. Od 1848 w sztabie generalnym, został 1858 jego szefem. Urząd ten pełnił do 1888 roku.
Zaplanował i skutecznie przeprowadził kampanie wojenne przeciwko Danii (1864), Austrii (1866) i Francji (1870-71), co doprowadziło do powstania Cesarstwa Niemieckiego. Był wybitnym strategiem i autorem szeregu prac z dziedziny wojskowości. W latach (1867—1891) zasiadał w parlamencie, w 1872 w pruskiej Izbie Panów.
Moltke uznawany jest za twórcę nowoczesnej operacji wojskowej. Udało mu się pogodzić trzy zasadnicze czynniki operacyjne: siły, czas i obszar, które od tej pory stały się podstawowymi wyznacznikami operacyjności.
Do dziś Helmuth von Moltke (starszy) jest uznanym autorytetem w dziedzinie strategii oraz zarządzania, przez niektórych uważany za znacznie wybitniejszego stratega od Clausewitza. On sam narzekał "Jak można w ogóle napisać książkę o strategii?", przecież strategia to po prostu stosowanie zdrowego rozsądku, a tego nikogo nie można nauczyć.
Zasadę jego było uderzać na główne siły przeciwnika na jego terytorium i bić je w rozstrzygających spotkaniach, przy czym maszerujące oddzielnie korpusy schodziły się na polu bitwy i otaczały nieprzyjaciela (Sadowa, Sedan).
Jednym z najczęściej cytowanych i przyswajanych zaleceń von Moltkego jest "Maszerować osobno, uderzać razem", które wyraża chyba najbardziej ogólną zasadę działania każdego dużego koncernu, czy grupy kapitałowej, która jest obecna na różnych rynkach i oferuje produkty adresowane do różnych grup klientów. Genialny strateg, położył również wybitne zasługi jako wychowawca oficerów sztabowych. Stworzył liczne pokolenia oficerów wojskowych, nadzwyczajnie zgranych ze sobą, wyszkolonych na wysokim poziomie przygotowania do wojny i przysposobienia wojskowego.
Definiując istotę strategii Helmuth von Moltke uznał ją za "realizację wiodącej idei, modyfikowaną stosownie do zmiany warunków". Jest autorem dzieła: Gesammelte Schriften und Denkwürdigkeiten (1891—1893, 8 tomów) i in. Jako pisarz wojskowy należy do klasyków.
20 kwietnia 1842 r. Helmuth von Moltke poślubił Marie Burt (urodzona w 1826 r.), która była pasierbicą jego siostry Auguste. Małżeństwo było bezdzietne. 1 sierpnia 1867 zakupił za 240 000 talarów majątek Krzyżowa koło Świdnicy. Rok później, 24 grudnia 1868 r. zmarła jego żona i została pochowana w mauzoleum w Krzyżowej. W 1891 r. obok niej spoczął również Helmuth von Moltke.
Arthur Johnson Hobrecht (1872) • Heinrich Robert Göppert (1875) • Ernst W. Wachler (1875) • Max von Forckenbeck (1878) • Carl Friedrich Eduard Bartsch (1878) • Wilhelm von Tümpling (1880) • Adolph Menzel (1885) • Helmut Karl Bernhard von Moltke (1890) • Gustav Dickhuth (1892) • Otto Theodor von Seydewitz (1894) • Ferdinand Julius Cohn (1897) • Wilhelm Salomon Freud (1901) • Maximilian von Ysselstein (1902) • Herman Fürst von Hatzfeld-Trachenberg (1903) • Otto Muehl (1907) • Robert von Zedlitz-Trützschler (1909) • Georg Bender (1912) • Georg von Kopp (1912) • W. Książe Raciborski (1913) • Remus von Woyrsch (1919) • Gerhart Hauptmann (1922) • Alfred von Scholz (1924) • Paul von Hindenburg (1927) • Adolf Hitler (1933) • Helmuth Brückner (1933) • Hermann Göring (1935) • Friedrich Hofmann (1936) • Wilhelm Frick (1937) • Josef Wagner (1938) • Joseph Goebbels (1938) • Władysław Gomułka (1946) • Stanisław Piaskowski (1946) • Stanisław Popławski (1947) • Konstanty Rokossowski (1949) • Ryszard Malinowski (1963) • Mirosław Hermaszewski (1978) • Romesh Chandra (1979) • Alfred Jahn (1993) • Tadeusz Różewicz (1994) • Henryk Tomaszewski (1995) • Henryk Gulbinowicz (1996) • Jan Paweł II (1997) • Jerzy Grotowski (1998) • Wojciech Dzieduszycki (1999) • Jan Nowak-Jeziorański (2000) • Vaclav Havel (2001) • Norman Davies (2002) • Andrzej Wajda (2003) • Władysław Bartoszewski (2004) • Lech Wałęsa (2005) • Sylwester Chęciński (2006) • Kurt Masur (2007)
