Ivan Lendl

Z Wikipedii

Ivan Lendl
Ivan Lendl
Państwo	Czechosłowacja
Miejsce zamieszkania	Goshen
Data urodzenia	7 marca 1960
Miejsce urodzenia	Ostrawa
Wzrost	187 cm
Waga	79 kg
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1978
Zakończenie kariery	1994
Trener	Jay Bosworth
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	94
Najwyżej w rankingu	1 (28 lutego 1983)
Australian Open	W (1989 - 1990)
Roland Garros	W (1984, 1986 - 1987)
Wimbledon	F (1986 - 1987)
US Open	W (1985 - 1987)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	6
Najwyżej w rankingu	20 (12 maja 1986)

Ivan Lendl (ur. 7 marca 1960 w Ostrawie), tenisista czechosłowacki, od 1992 obywatel USA.

Jest jednym z najbardziej utytułowanych graczy lat 80.; zdobył osiem tytułów wielkoszlemowych (aż 19-krotnie dochodził do finałów). Mistrz regularnej gry z głębi kortu, pozostał jednym z tych wybitnych graczy, którym nie udało się triumfować na trawnikach Wimbledonu.

W 1981 został uznany przez ATP graczem, który uczynił największy postęp w swojej grze. 8 lutego 1983 po raz pierwszy sklasyfikowany jako nr 1 na świecie, łącznie spędził na czele rankingu 270 tygodni, w tym 157 z rzędu (9 września 1985 - 12 września 1988). Wygrał łącznie 94 turnieje w grze pojedynczej (przegrał 52 finały) oraz 6 w grze podwójnej (przegrał 10 finałów). W 1982 wygrał aż 15 turniejów.

Przez osiem lat z rzędu dochodził do finału US Open (1982-1989), trzykrotnie kończąc turniej jako jego zwycięzca (1985, 1986, 1987). W 1984, 1986 i 1987 wygrywał French Open, przegrywał w finale w 1981 i 1985. Na Australian Open zdobył swój ostatni tytuł wielkoszlemowy - w finale w 1990 z powodu kontuzji pojedynku nie dokończył Szwed Stefan Edberg (Lendl wygrał mistrzostwa Australii także rok wcześniej); był tu finalistą w 1983 i 1991 (porażka z Borisem Beckerem).

Sukcesami na Wimbledonie pozostały dwa osiągnięte finały gry pojedynczej - w 1986 i 1987.

Pięciokrotnie wygrywał turniej Masters - 1981, 1982, 1985, 1986 i 1987, cztery razy przegrywał w finale - 1980, 1983, 1984, 1988.

W 1980 poprowadził reprezentację Czechosłowacji do jej jedynego zwycięstwa w Pucharze Davisa; osiągnął w tym sezonie bilans 7-0 w singlu i 3-0 w deblu.

Na początku 1995 podjął decyzję o zakończeniu kariery z powodu bolesnej kontuzji pleców. W 2001 został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame.