Józef Sadzik

Z Wikipedii

Józef Sadzik (ur. 16 lutego^[1] 1933 w Sułkowicach k. Krakowa, zm. 26 sierpnia 1980 w Osny k. Paryża) - ksiądz pallotyn, założyciel i długoletni dyrektor działającego na emigracji drukującego pozycje w języku polskim wydawnictwa Éditions du Dialogue.

Spis treści 1 Życie 2 Publikacje 3 Przypisy 4 Bibliografia

[edytuj] Życie

Józef Sadzik był synem Stanisława i Anieli z domu Zając. Szkołę powszechną skończył w rodzinnym miasteczku. Do gimnazjum zaczął uczęszczać w roku 1945 w Strzelcach Opolskich, naukę kontynuował w Collegium Marianum w Wadowicach. Po maturze w 1950 rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, z których po kilku miesiącach zrezygnował. Wstąpił następnie do nowicjatu pallotynów i po kilkuletniej formacji, 22 czerwca 1957 w Ołtarzewie przyjął święcenia kapłańskie z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego.

W latach 1957-1962 studiował filozofię na Uniwersytecie we Fryburgu szwajcarskim i w Monachium. W 1962 obronił francuskojęzyczną pracę doktorską z filozofii Martina Heideggera pt. Esthétique de Martin Heidegger (Estetyka Martina Heideggera), która była jednym z pierwszych opracowań tego typu (druk w nieco zmienionej postaci Paryż 1963, przekład na język hiszpański Barcelona 1971).

W 1962 ks. Sadzik został przez ówczesnego prowincjała pallotynów ks. Eugeniusza Werona przeniesiony do Francji, początkowo na rok, a później na stałe. Zamieszkał w Osny pod Paryżem, a następnie w Paryżu, gdzie prowadził wydawnictwo SEI (Societé d’Editions Internationales). W roku 1966 założył pallotyńskie wydawnictwo Editions du Dialogue i został jego dyrektorem, a zarazem - przez długi czas - jedynym pracownikiem.

W 1973 ks. Sadzik założył w paryskim domu pallotynów przy ulicy Surcouf ośrodek odczytowo-dyskusyjny dla Polaków z kraju i emigracji pod nazwą Centrum Dialogu (Centre du Dialogue) i kierował nim, organizując odczyty i wieczory autorskie wybitnych pisarzy (z reguły Polaków, między innymi Czesława Miłosza). W roku 1975 odbył kilkutygodniową podroż po Rwandzie; sprawozdanie z niej ogłosił w broszurze „Będziecie mi świadkami. Pallotyni polscy w Rwandzie” (Paryż 1976). Ks. Sadzik był wieloletnim przyjacielem Czesława Miłosza, zainspirował poetę do podjęcia prac nad przekładami Biblii. Współpracował przy ich weryfikacji, był też autorem wstępów do przekładów Księgi Psalmów i Księgi Hioba.

Ks. Józef Sadzik zmarł nagle w Osny 26 sierpnia 1980. Pochowano go na cmentarzu parafialnym w Sułkowicach.

Ks. Janusz Stanisław Pasierb mówił o nim "Delikatny, dyskretny i powściągliwy, miał jednak charyzmat spotykania ludzi".

Wiersze poświęcili ks. Sadzikowi Miłosz (Do Józefa Sadzika, 1980, wydrukowany w tomie Hymn o perle, Kraków 1983) i ks. Pasierb (W Paryżu, 1978, wydrukowany w tomie Zdejmowanie pieczęci, Warszawa 1983). Ks. Sadzik pozostawił w maszynopisie Medytacje - religijne rozważania na każdy dzień roku.

[edytuj] Publikacje

• Józef Sadzik, Aby stanowili jedno!.
• Józef Sadzik, Co to jest msza święta?.
• Józef Sadzik, Człowiek wiary.
• Józef Sadzik, Kraj tysiąca wzgórz.
• Józef Sadzik, Między Światłością i Ciemnością.
• Józef Sadzik, Zwiastuję wam radość wielką.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ według metryki chrztu, w nekrologach: 18 lutego

[edytuj] Bibliografia

• Czesław Miłosz, Zaczynając od moich ulic, Wrocław 1990, s. 351-358.
• Czesław Miłosz, Paryska strefa.
• Rodzisław Skręt, Polski Słownik Biograficzny Tom XXXIV/2, z. 141
• Obecność chrześcijaństwa Z Czesławem MIŁOSZEM rozmawia ks. Józef SADZIK.
• Éditions du Dialogue Z Józefem SADZIKIEM rozmawia Zenon MODZELEWSKI.
• Julia Hartwig, Rodzaj Arki Noego.
• Wspomnienia o Józefie Sadziku.
• Jan Sochoń, Ks. Józef Sadzik.
• Marek Wittbrot, Ksiądz Józef.