Jēkabpils
Z Wikipedii
Współrzędne: 56°30' N 25°51' E
| Jēkabpils | |||||
|
|||||
| Państwo |  Łotwa |
||||
| Okręg |  Jēkabpils |
||||
| Burmistrz | b.d. | ||||
| Powierzchnia | 23 km² | ||||
| Położenie | 56° 30' N 25° 51' E |
||||
| Wysokość | 10 m n.p.m. | ||||
| Ludność (2004) • liczba ludności • gęstość |
26 965 1172 os./km² |
||||
| Miasta partnerskie |  Sokołów Podlaski Melle Maardu Czerwionka-Leszczyny Lida |
||||
|
Położenie na mapie kraju
  Jēkabpils
|
|||||
| Strona internetowa miasta | |||||
Jēkabpils (niem. Jakobstadt, lit. Jekabpilis) – miasto na Łotwie, siedziba okręgu, położone nad rzeką Dźwiną, po obu jej stronach, podzielone między Łatgalię (brzeg prawy) i Semigalię (brzeg lewy), 9. według liczby mieszkańców miasto Łotwy, 26 965 mieszkańców (2004). Jēkabpils leży przy drodze krajowej nr 6, łączącej Rygę z Dyneburgiem. Miasto pełni głównie funkcje przemysłowe i handlowe.
[edytuj] Historia
Na terenach obecnego Jēkabpilsu w 1237 zakon kawalerów mieczowych wzniósł zamek Kreutzburg. Wykopaliska archeologiczne na terenie dawnego zamku potwierdzają, że w tym miejscu istniało dawniej centrum handlu i osada plemienia Łatgalów, jednego ze szczepów, od których wywodzą się Łotysze. Wokół zamku rozwinęła się osada Krustpilis. Podczas wojen polsko-szwedzkich w XVII wieku była ona często niszczona, jednak zawsze odbudowywana. W XVII wieku na tereny te przybyli z Rosji starowiercy. Prawa miejskie Jēkabpils otrzymał w 1670 od księcia Kurlandii i Semigalii Jakuba Kettlera. Z założeniem miasta wiąże się legenda o rysiu spotkanym w tych lasach przez księcia. Do dziś w herbie Jēkabpilsu widnieje to zwierzę. W 1683 w Jakobstadt urodziła się Marta Skowrońska, przyszła żona cara Piotra I i caryca Rosji Katarzyna I. W 1721 całe miasto przeszło pod władzę rosyjską. Od 1920 jeden z ważnych ośrodków niepodległej Łotwy. W 1962 Krustpilis i Jēkabpils połączyły się, tworząc jedno miasto.
[edytuj] Turystyka
Jēkabpils zachował swój oryginalny charakter miasta handlowego. W najstarszej części miasta zachowała się niska zabudowa z XVII i XVIII wieku, z wieloma małymi sklepikami. W wielokulturowym mieście znajduje się również wiele świątyń różnych wyznań.
