Język eblaicki
Z Wikipedii
Język eblaicki (lub paleosyryjski) - to język semicki z grupy wchodniosemickiej, bliski językowi akadyjskiemu zaświadczony przez teksty z trzech stanowisk archeologicznych: Tell Marich (starożytna Ebla), Tell el-Harrini (starożytne Mari) oraz Tell Baydar (starożytna Nabada). Teksty pochodzą z XXV-XXIII w. p. n. e. i zapisane są pismem klinowym z użyciem sumeryjskich logogramów.
prasemicki • akadyjski • amharski • amonicki • arabski • aramejski • argobba • dahalik • daryża • eblaicki • fenicki • gafat • gurage • gyyz • harari • hebrajski • judeo-arabski • maltański • mandejski • moabicki • południowoarabski epigraficzny • punicki • syriacki • tigre • tigrinia • ugarycki • współczesny południowoarabski