Jan II Kastylijski

Z Wikipedii

Jan II Kastylijski (hiszp. Juan II) (ur.6 marca, 1405, zm.20 czerwca, 1454), król Kastylii i Leónu w latach 1406 - 1454.

Był synem Henryka III Kastylijskiego oraz królowej Katarzyny Lancaster, córki Jana z Gandawy. Jan objął tron po swoim ojcu dnia 25 grudnia 1406 - miał wtedy równo rok i 10 miesięcy. Panowanie Jana trwało 49 lat.

Był on jednym z najgorszych królów kastylijskich. Był chorowity i całkowicie zależał od ludzi, którzy się nim zajmowali. Jedyną pasją Jana II były rozrywki polegające na polowaniu i turniejach.

Prawdziwą władzę sprawował jego faworyt Álvaro de Luna. Dopiero druga żona Jana, Izabela Portugalska, zdołała ukrócić jego rządy. Za jego panowania bito złote monety doble (dublony). Jan zmarł w pałacu królewskim w Valladolid.

[edytuj] Potomstwo

Jan miał z pierwszą żoną - Marią Aragońską (1396-1445), córką króla Ferdynand I, czworo dzieci:

• Catalinę (1422-1424),
• Leonorę (1423-1425),
• Henryka IV Bezsilnego (1425-1474),
• Maríę (1428-1429).

Z drugą żoną miał natomiast dwoje dzieci:

• Izabelę (1451-1504)
• Alfonsa, księcia Asturii (1453-1468).

[edytuj] Źródło

• Tekst pochodzi z 1911 Encyclopedia Britannica.

Poprzednik Henryk III Chorowity

Król Kastylii i Leónu 1406-1454

Następca Henryk IV