Jean-Louis-Ernest Meissonier
Z Wikipedii
Jean-Louis-Ernest Meissonier (ur. 21 lutego 1815, zm. 21 stycznia 1891) - francuski malarz akademicki. Przedstawiciel francuskiego realizmu, batalista, znany głównie z obrazów związanych z wojnami napoleońskimi. Był również ilustratorem, tworzył drzeworyty i litografie, rzeźbił. Jego najbliższym uczniem i kontynuatorem był Edouard Detaille.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Urodził się w Lyonie w zamożnej kupieckiej rodzinie. W 1818 zamieszkał w Paryżu. Od dziecka wyróżniał się talentem do rysowania. Rodzice nakłonili go do podjęcia studiów chemicznych i chcieli by został aptekarzem. Meissonier zdecydował się jednak na karierę artystyczną, studiował m.in. u Leona Cognieta. Początkowo zajął się ilustratorstwem, z tego okresu wyniósł zamiłowanie do małych form i wręcz miniaturyzacji. Na jego twórczość mieli wpływ mistrzowie holenderscy, tacy jak Gerard ter Borch i Philip Wouwerman. Szczególnie upodobał sobie sceny rodzajowe, odznaczał się dbałością o szczegóły i wierność historyczną. Nad obrazami pracował długo, np. Rok 1807 powstawał 10 lat.
Meissonier osiągnął znaczny sukces artystyczny i finansowy, był protegowanym Napoleona III, jego obrazy uzyskiwały wysokie ceny i były kupowane również przez Anglików i Amerykanów. Brał udział w kampanii francuskiej we Włoszech w 1859 r., w stopniu pułkownika służył w sztabie cesarskim w czasie wojny francusko-pruskiej w 1870 r. W 1889 r. został odznaczony wielkim krzyżem Legii Honorowej. Nie udało mu się zrobić kariery politycznej, bez powodzenia zabiegał o mandat senatora. Zmarł w 1891 w Paryżu.
[edytuj] Kontrowersje i oceny
Już za życia malarz był ostro krytykowany, zarzucano mu konserwatyzm i anachroniczny warsztat. Naśmiewano się z jego niewielkich obrazów, nazywając autora malarzem tabakierek. Wytykano służalczość wobec władzy i obojętność na najnowsze trendy w sztuce. Po upadku Komuny Paryskiej Meissonier ostro ją krytykował, zarzucając organizatorom niszczenie pomników historii i burzenie porządku społecznego. Domagał się nawet surowego ukarania malarza Gustava Courbeta za zniszczenie kolumny Napoleona I na placu Vendôme[1]. Wzbudziło to falę niechęci szczególnie ze strony artystów młodego pokolenia.
Pomimo ostrej krytyki, Meissonier miał znaczny wpływ na malarstwo przełomu XIX i XX w. Do jego wielbicieli, ku zdziwieniu otoczenia, zaliczał się Salvador Dali[2]. Wśród polskich artystów inspirował Maksymiliana Gierymskiego, Władysława Bakałowicza i wczesnego Wojciecha Kossaka.
[edytuj] Ważniejsze prace
- Francuska kampania - (1861)
- Rok 1814 - (1863-1873)
- Napoleon III. pod Solferino - (1864)
- Jena
- Oblężenie Paryża - (1870)
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Przypisy
- ↑ Georges Riat Les Maîtres de 'Art: Gustave Courbet, peintre, Paryż 1906, za: Courbet w oczach własnych i w oczach przyjaciół red. P. Courthion, Warszawa 1963, s. 182-183.
- ↑ Strona Gala-Salvador Dalí Foundation