Jean-Marie Lustiger
Z Wikipedii
| Jean-Marie kardynał Lustiger | |
| Arcybiskup senior paryski | |
| Kościół tytularny S. Luigi dei Francesi |
|
| Urodzony | 17 września 1926 Paryż |
| Święcenia kapłańskie | 17 kwietnia 1954 |
| Nominacja biskupia | 10 listopada 1979 biskup Orleanu |
| Sakra biskupia | 8 grudnia 1979 |
| Kreacja kardynalska | 2 lutego 1983 Ss. Marcellino e Pietro |
| Za papieża | Jana Pawła II |
| Zmarł | 5 sierpnia 2007 Paryż |
Jean-Marie Lustiger (ur. 17 września 1926 w Paryżu, zm. 5 sierpnia 2007 tamże), francuski duchowny katolicki, były arcybiskup Paryża, kardynał, pochodzenia żydowskiego.
Spis treści |
[edytuj] Młodość
Aron[1] Lustiger pochodził z rodziny będzińskich Żydów, która wyemigrowała z Polski na początku XX wieku i osiadła we Francji. W okresie okupacji Francji jego rodzice zostali wywiezieni do obozu koncentracyjnego, matka zmarła w Auschwitz. Młody Lustiger znalazł schronienie u zaprzyjaźnionej rodziny katolickiej w Orleanie i sam przyjął religię katolicką; przy chrzcie 21 sierpnia 1940 zmienił imię Aron na Jean-Marie. Po wojnie studiował literaturę na Sorbonie oraz w Seminarium duchownym (Séminaire des Carmes) będącym wydziałem paryskiego Instytutu Katolickiego. Przyjął święcenia kapłańskie 17 kwietnia 1954.
Ks. Lustiger pracował przez wiele lat przede wszystkim jako duszpasterz środowisk akademickich i studenckich. W tym czasie poznał André Vingt-Trois, swojego późniejszego następcę na katedrze arcybiskupa Paryża. Ks. Lustiger kierował Centrum Richelieu, zajmując się kapelanami uczelni powstających w regionie paryskim. Od 1969 był proboszczem jednej z parafii w Paryżu (Sainte-Jeanne-de-Chantal).
[edytuj] Biskupstwo
10 listopada 1979 został mianowany biskupem Orleanu; sakry biskupiej w Orleanie 8 grudnia 1979 udzielił mu kardynał François Marty, ówczesny arcybiskup Paryża. Po przejściu kardynała Marty'ego w stan spoczynku (styczeń 1981) Lustiger został kolejnym arcybiskupem Paryża, jednocześnie ordynariuszem dla wiernych obrządków wschodnich, zamieszkałych we Francji (bez własnego ordynariusza). 2 lutego 1983 Jan Paweł II wyniósł Lustigera do godności kardynalskiej, z tytułem prezbitera Ss. Marcellino e Pietro (w listopadzie 1994 przeniesiony na prezbitera S. Luigi dei Francesi).
Wielokrotnie uczestniczył w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, wchodził w skład sekretariatu generalnego Synodu, a w sesji specjalnej, poświęconej Kościołowi europejskiemu (listopad-grudzień 1991), pełnił funkcję prezydenta-delegata; brał również udział w II sesji specjalnej dla Kościoła europejskiego w październiku 1999. Reprezentował papieża m.in. na obchodach 100-lecia ewangelizacji Burundi (1998) oraz 60-lecia wyzwolenia obozu Auschwitz-Birkenau (styczeń 2005). W czerwcu 1995 został wybrany w poczet członków Akademii Francuskiej.
Zrezygnował z rządów archidiecezją paryską w lutym 2005, jeszcze przez miesiąc pozostawał zwierzchnikiem archidiecezji jako administrator apostolski. Zastąpił go dotychczasowy arcybiskup Tours André Vingt-Trois (któremu w 1988 udzielił sakry biskupiej). W marcu 2005 Lustiger zrezygnował także z funkcji ordynariusza dla wiernych obrządków wschodnich.
Był Honorowym Obywatelem Będzina.
[edytuj] Śmierć i pogrzeb
Kard. Lustiger zmarł 5 sierpnia 2007 o godz. 19.30 w paryskim szpitalu Maison Médicale Jeanne-Garnier. Został pochowany 10 sierpnia w krypcie katedry Notre-Dame w Paryżu. Mszę pogrzebową celebrowaną przez abp. Vingt-Trois poprzedził Kadisz za zmarłego, poprowadzony przez Arno Lustigera - kuzyna kardynała, a jego stryjeczny prawnuk Jonas przeczytał psalm i wysypał do stojącej na trumnie misy, zgodnie z wolą zmarłego, ziemię zebraną w Ogrodzie Oliwnym w Jerozolimie i Klasztorze Kuszenia koło Jerycha. Zgodnie z wolą kard. Lustigera przy jego trumnie spoczął napis informujący, że "moim patronami byli arcykapłan Aaron, św. Jan – umiłowany uczeń i Matka Boża, Służebnica Słowa. Ja zaś otrzymałem wiarę, otrzymałem Chrzest, ale do końca pozostałem Żydem, jak wszyscy apostołowie"[2].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Nie "Aaron", ale "Aron" - według napisu na trumnie kardynała i programu mszy pogrzebowej 10 sierpnia 2007.
- ↑ http://www.oecumene.radiovaticana.org/pol/Articolo.asp?c=149146
