Jean-Pierre Raffarin
Z Wikipedii
Jean-Pierre Raffarin ur. 1948 |
|
166. Premier Republiki Francuskiej | |
Okres urzędowania | od 7 maja 2002 do 31 maja 2005 |
Przynależność polityczna | Unia na rzecz Ruchu Ludowego |
Poprzednik | Lionel Jospin |
Następca | Dominique de Villepin |
Jean-Pierre Raffarin [ʒɑ̃ˈpjɛːʀ ʀafaˈʀɛ̃] (ur. 3 sierpnia 1948 w Poitiers) – konserwatywny polityk francuski, trzykrotnie desygnowany na premiera Francji (7 maja 2002 – 31 maja 2005).
Pochodzi z rodziny o tradycjach politycznych. Studiował prawo na uniwersytecie Paris II Panthéon-Assas i ekonomię w Ecole Supérieure de Commerce de Paris. Rozpoczął pracę w prywatnym biznesie, a potem pracował jako rzecznik ministra pracy, po czym powrócił do biznesu. W 1988 całkowicie poświęcił się polityce, zostając przewodniczącym regionalnej rady Poitou-Charentes. Wkrótce potem został wybrany do Parlamentu Europejskiego. W latach 1995-1997 był ministrem do spraw małego biznesu w rządzie Alaina Juppé, a także doradcą prezydenta Jacques'a Chiraca.
Jako polityk jest zwolennikiem umiarkowanego liberalizmu. Raffarin dwukrotnie spotkał się z silną krytyką społeczną, gdy w 2003 zaproponował reformę niewydolnego systemu rentowo-emerytalnego kraju, rujnującego finanse kraju (spowodowało to falę strajków społecznych na ulicach wielkich miast francuskich), i w tym samym roku, gdy opóźniona reakcja władz na falę niespotykanych upałów mogła się przyczynić do śmierci co najmniej 13 tys. osób ponad statystyczne normy. Działalności rządu Raffarina przypisywana jest także klęska rządzącej partii w wyborach regionalnych w marcu 2004. W gabinecie sformowanym 31 marca 2004 nie zasiedli ministrowie, których obciążono winą za poprzednie błędy rządu. Po odrzuceniu projektu konstytucji Unii Europejskich w referendum 29 maja 2005 został odwołany ze stanowiska szefa rządu i zastąpiony przez dotychczasowego ministra spraw wewnętrznych Dominique'a de Villepina.
Przypisy
Michel Debré • Georges Pompidou • Maurice Couve de Murville • Jacques Chaban-Delmas • Pierre Messmer • Jacques Chirac • Raymond Barre • Pierre Mauroy • Laurent Fabius • Jacques Chirac • Michel Rocard • Édith Cresson • Pierre Bérégovoy • Édouard Balladur • Alain Juppé • Lionel Jospin • Jean-Pierre Raffarin • Dominique de Villepin • François Fillon
W dniu powstania
Jean Arthuis • Jacques Barrot • François Bayrou • Hervé de Charette • Colette Codaccioni • Jean-Louis Debré • Philippe Douste-Blazy • François Fillon • Yves Galland • Claude Goasguen • Elisabeth Hubert • Alain Juppé • Alain Madelin • Charles Millon • Françoise de Panafieu • Pierre Pasquini • Jean-Jacques de Peretti • Pierre-André Périssol • Bernard Pons • Jean Puech • Jean-Pierre Raffarin • Éric Raoult • Roger Romani • Jacques Toubon • Philippe Vasseur
W dniu powstania
Jean Arthuis • Jacques Barrot • François Bayrou • Franck Borotra • Hervé de Charette • Jean-Louis Debré • Philippe Douste-Blazy • Guy Drut • Jean-Claude Gaudin • Alain Juppé • Corinne Lepage • Charles Millon • Dominique Perben • Bernard Pons • Jean-Pierre Raffarin • Roger Romani • Jacques Toubon • Philippe Vasseur
W dniu powstania
Jean-Jacques Aillagon • Michèle Alliot-Marie • Roselyne Bachelot • Jean-Paul Delevoye • Luc Ferry • François Fillon • Hervé Gaymard • Brigitte Girardin • Jean-François Lamour • Jean-François Mattei • François Mer • Dominique Perben • Jean-Pierre Raffarin • Gilles de Robien • Tokia Saïfi • Nicolas Sarkozy • Dominique de Villepin
Późniejsi członkowie rządu
Renaud Donnedieu de Vabres
W dniu powstania
Michèle Alliot-Marie • Nicole Ameline • François d'Aubert • Michel Barnier • Jean-Louis Borloo • Renaud Donnedieu de Vabres • Philippe Douste-Blazy • Renaud Dutreil • François Fillon • Hervé Gaymard • Brigitte Girardin • Jean-François Lamour • Serge Lepeltier • Dominique Perben • Jean-Pierre Raffarin • Gilles de Robien • Marie-Josée Roig • Nicolas Sarkozy • Dominique de Villepin
Późniejsi członkowie rządu
Thierry Breton • Dominique Bussereau