Jerzy Engel, jr

Z Wikipedii

Jerzy Engel, junior (ur. 20 listopada 1979 roku) - polski piłkarz, potem trener, syn Jerzego Engela. Jako zawodnik reprezentował barwy m.in. Polonii Warszawa. Z powodu kontuzji barku był zmuszony wcześnie zakończyć karierę zawodniczą. Mimo młodego wieku, jako szkoleniowiec, w 2004 roku wywalczył awans z Radomiakiem i w 2006 z ŁKS-em Łomża do II ligi.

Spis treści 1 Życie prywatne 2 Kariera zawodnicza w piłce nożnej 3 Kariera trenerska w piłce nożnej 4 Zatrzymanie 5 Przypisy

[edytuj] Życie prywatne

Urodził się 20 listopada 1979 roku jako syn Jerzego i Urszuli z domu Pulkowskiej, ma siostrę Annę. Jest kawalerem.

W latach szkolnych mieszkał z rodziną na Cyprze, gdzie jego ojciec był wówczas szkoleniowcem jednych z cypryjskich I-ligowych zespołów. Ukończył w tym kraju szkołę podstawową St. Marry oraz średnią międzynarodową Grammar School. Następnie kształcił się w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Uczelnię ukończył z tytułem trenera II klasy. Pracę trenerska rozpoczął jako student. Potem uzyskał tytuły: UEFA-A, a następnie UEFA Pro Licence.

Od najmłodszych lat interesował sie pracą trenerską, wspomaganą programami komputerowymi wspierającymi oraz analizującymi treningi i mecze piłkarskie. Grywał m.in w Championship Manager^[1].

[edytuj] Kariera zawodnicza w piłce nożnej

Karierę zawodniczą rozpoczynał w Anglii. Pierwszy staż miał w West Bromwich Albion, a następnie w Newcastle United. Prowadził również zajęcia z pierwszym zespołem z Newcastle upon Tyne. Potem grał w Polonii Warszawa. Podczas studiów na warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego uległ ciężkiej kontuzji barku, przez co był zmuszony szybko zakończył karierę piłkarską.

[edytuj] Kariera trenerska w piłce nożnej

Pierwszą posadę trenera otrzymał w drugim zespole Polonii Warszawa. Odszedł z warszawskiego zespołu, ponieważ sytuacja finansowa klubu zaczęła się pogarszać. Znalazł pracę w III-ligowej Legionovii. Potem trenował II-ligowych Błękitnych Stargard Szczeciński. Pod koniec sezonu 2003/2004 objął funkcję I trenera Radomiaka, z którym awansował do II ligi. W barażach radomski zespół pokonał Tłoki Gorzyce. Z powodu nieporozumień finansowych opuścił drużynę z Radomia. W 2004 roku został w I-ligowej warszawskiej Polonii asystentem trenera Marka Motyki (który prowadząc drużynę z Gorzyc, spadł z zaplecza ekstraklasy po przegranym dwumeczu barażowym z Radomiakiem). Mamy dzięki temu barażowi wspólne tematy na początek mojej pracy - zażartował Engel jr^[2]. Po raz pierwszy w swojej karierze trenerskiej pracował wspólnie ze swoim ojcem zatrudnionym w klubie na stanowisku dyrektora sportowego. Wówczas warszawiacy bronili się przed spadkiem z ekstraklasy. Trenerom nie udało się wykonać powierzonego im zadania. Zespół z Warszawy spadł do II ligi. W sezonie 2005/2006 Engel jr trenował ŁKS Łomża. Jego zawodnicy zanotowali w III lidze jedną porażkę i z pierwszego miejsca na zaplecze ekstraklasy. Na początku następnych edycji ligowych po konflikcie z działaczami pożegnał się z klubem. Z powodu słabych wyników Polonii Warszawa w II lidze, 14 sierpnia 2006 został jej nowym szkoleniowcem, zastępując na stanowisku zwolnionego Andrzeja Wiśniewskiego. W Polonii pracował do 23 października 2006 i został zastąpiony przez Waldemara Fornalika. 4 lipca 2007 roku ponownie podjął pracę trenera Radomiaka, występującego w III lidze.

Ogólnopolskie media, m.in. Echo Dnia^[3], onet.pl^[4], dziennik^[5], poinformowały o planowanej przez Michała Listkiewicza, prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej, propozycji na 27 lipca 2007 roku Jerzego Engela juniora na asystenta selekcjonera reprezentacji Polski. Po słabej współpracy z drugim trenerem narodowym, Dariuszem Dziekanowskim, Leo Beenhakker szukał szkoleniowca, który zaawansowanie posługiwał się językiem angielskim. Ostatecznie na owe stanowisko Holender wybrał Adama Nawałkę.

[edytuj] Zatrzymanie

Dnia 4 czerwca 2008 roku został zatrzymany przez Centralne Biuro Antykorupcyjne za ustawianie meczów drużyn z Mazowsza. Zatrzymanie potwierdził ojciec, Jerzy Engel.

Przypisy