Kamczatka
Z Wikipedii
Kamczatka - duży półwysep w azjatyckiej części Rosji. Rozdziela Morze Ochockie i Morze Beringa.
Długość 1200 km, szerokość do 450 km. Powierzchnia 370 tys km². Z kontynentem łączy się poprzez przesmyk Parapolski Doł o szerokości 100 km. Wschodnia linia brzegowa półwyspu jest dobrze rozwinięta, brzegi wschodnie są strome, występuje tam wiele zatok min. Kamczacka, Karagińska, Kronocka, Korfa. Na zachodzie brzegi są płaskie i wyrównane, półwyspów i zatok nie ma prawie wcale. Zachodnią część półwyspu zajmuje Nizina Zachodniokamczacka. Przez centralną część wzdłuż całego półwyspu przebiegają Góry Środkowe zwane też Górami Kamczackimi o maksymalnej wysokości 3621 m n.p.m. (wulkan Iczińska Sopka). Na wschód od nich leży Nizina Środkowokamczacka. Graniczy ona z wulkanami Kluczewskiej Grupy. Największym z nich jest wciąż czynny wulkan Kluczewska Sopka o wysokości 4750 m n.p.m.
Na wschodzie półwyspu rozciągają się Góry Wschodnie składające się z czterech pasm: Gandalskiego (do 2277m), Wałagińskiego (do 1749m), Tumrok (do 2485m) i Kumrocz (do 2346m). Między przylądkiem Łopatka i Zatoką Kamczacką leży Wschodni Wulkaniczny Płaskowyż z wieloma stożkami wygasłych i czynnych wulkanów. Np.: Kronocka Sopka (3528 m), Koriacka Sopka (3456 m), Mutnowska Sopka(2323 m). Ogółem na półwyspie jest ponad 160 wulkanów z czego 28 aktywnych. Góry Kamczatki powstały w fałdowaniu alpejskim.
Klimat morski monsunowy;cieplejszy i wilgotniejszy na wschodzie. Średnia temperatura lutego wynosi na zachodzie -15°С, na wschodzie -11°С, w środkowej części półwyspu -16°С; temperatury sierpnia odpowiednio: 12, 13 i 16°С. Roczna suma opadów od 600 do 1100 mm. W najwyższych partiach gór występują lodowce. Ich ogólna powierzchnia 860 km². Największe rzeki: (na wschodzie) Kamczatka, Awacza, Ozierna; (na zachodzie) Bolszaja, Icza, Tigil. Wiele jezior, często leżących w kraterach i kalderach wulkanów.
Bogata fauna: soból, piesiec, wiewiórka, rosomak, niedźwiedź, wydra, wydra morska. Rzeki obfitują w ryby. Roślinność tworzą tajga, a w wyższych partiach gór tundra. Dla ochrony przyrody stworzono rezerwat Kronocki z doliną gejzerów i reliktowymi gatunkami roślin.
Na Kamczatce występuje wiele rodzajów węgla (od brunatnego do antracytu) oraz niewielkie złoża złota, srebra i rtęci.
Nieliczną ludność (310 tys.) stanowią Rosjanie, Koriacy i Itelmeni. Główne miasto: Pietropawłowsk Kamczacki.
Jako pierwszy Kamczatkę opisał Władimir Atłasow w 1701 na podstawie swoich wypraw z lat 1697-99. W 1770 przebywał na niej słynny Maurycy Beniowski. Na terenie Półwyspu Kamczackiego Związek Radziecki posiadał jeden ze swoich licznych poligonów atomowych. Mieści się tu jeden z poligonów, który jest celem dla rosyjskich rakiet strategicznych w czasie przeprowadzania ich testów (np. Topol i Topol-M - w kodzie NATO: SS-25/27, czy rakiet balistycznych wystrzeliwanych z okrętów podwodnych). Znajdują się tu ważne strategiczne bazy wojskowe, kiedyś radzieckie dziś rosyjskie.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- [1] - galeria zdjęć z Kamczatki
- Obszerny opis wyprawy na Kamczatkę, Cezary Bugajczyk
- 19 zbiorów zdjęć z Kamczatki