Koncepcja "Boskiego Przeznaczenia"
Z Wikipedii
Koncepcja "Boskiego Przeznaczenia" (ang. Manifest Destiny) - hasło sformułowane i użyte po raz pierwszy przez redaktora Democratic Review - Johna L. O'Sullivana w lipcu 1845 roku.[1]. 27 grudnia 1845 O'Sullivan w jednym ze swych artykułów wyraził ten pogląd, pisząc, że prawo Stanów Zjednoczonych do przejęcia Oregonu leży w naszym boskim przeznaczeniu do rozprzestrzeniania i zajęcia całego kontynentu, który Opatrzność nam ofiarowała.
Koncepcja ta nigdy nie została sformalizowana, ani ściśle skonkretyzowana. W przyszłości dokonywano różnych jej interpretacji - począwszy od uznania, iż głosi ona prawo Amerykanów do przejęcia obszarów pomiędzy Atlantykiem a Pacyfikiem, aż po prawo do kontroli nad całą półkulą zachodnią. W 1846 kongresman Robert C. Winthrop użył tego określenia w kontekście sprawy Oregonu, natomiast artykuł z 1850 w The Annals of America głosił, że zadaniem naszym jest spełnić przeznaczenie, Boskie Przeznaczenie, do panowania nad całym Meksykiem, nad Ameryką Południową, nad Indiami Zachodnimi i Kanadą.
W 1885 roku ukazał się esej pod tytułem Boskie przeznaczenie (Manifest Destiny) autorstwa Johna Fiske'a, w którym autor dowodził potrzeby dominacji Anglosasów na świecie[2].
Przypisy
- ↑ Pierwsze użycie wiązało się z kwestią możliwości przejęcia Republiki Teksasu przez USA
- ↑ L. Pastusiak, Prezydenci, t. 2, Warszawa 1987, s. 227.
[edytuj] Źródła
- Wiesław Dobrzycki, Epoka Kongresu Wiedeńskiego i Świętego Przymierza. 1815-1870/71, w: Wiesław Dobrzycki, Historia stosunków międzynarodowych 1815-1945, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7383-062-2