Kosaciec żółty
Z Wikipedii
Kosaciec żółty | |
Kosaciec żółty |
|
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | jednoliścienne |
Rząd | kosaćcowce |
Rodzina | kosaćcowate |
Rodzaj | kosaciec |
Gatunek | kosaciec żółty |
Nazwa systematyczna | |
'Iris pseudacorus L. | |
pub. 1753 | |
Synonimy | |
Iris pseudoacorus L. | |
Galeria zdjęć i grafik |
Kosaciec żółty, irys (Iris pseudacorus L., 1753) – gatunek byliny należący do rodziny kosaćcowatych. Rośnie dziko w Europie, zachodniej Azji oraz północno-zachodniej Afryce. W Polsce pospolicie występujący przy brzegach wód słodkich i na podmokłych łąkach.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Wyprostowana łodyga, wyrastająca niekiedy do 2 m wysokości.
- Liście
- Żywozielone, szerokości 1–3 cm, długości do 1 m.
- Kwiaty
- Jaskrawożółte. Kwitną przez ok 1 tydzień, pomiędzy majem a lipcem.
- Owoc
- Wielonasienna, brązowa torebka długości 4–7 cm. Nasiona wielkości 7–8 mm, obustronnie spłaszczone.
- Biotop
- Hygrofit, preferujący żyzne siedliska o odczynie kwaśnym (torfowiska wysokie i przejściowe). Gatunek charakterystyczny związku Magnocaricion oraz zespołu Iridetum pseudacori, a także wyróżniający dla zespołu Fraxino-Alnetum[1].
[edytuj] Zastosowanie
- Stosuje się do oczek wodnych.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.