Koza bezoarowa
Z Wikipedii
| Koza bezoarowa | |||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | parzystokopytne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | krętorogie | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | Capra | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | koza bezoarowa | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Capra aegagrus | |||||||||||||||||||||||||||||
| Erxleben, 1777 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
 Systematyka w Wikispecies |
|||||||||||||||||||||||||||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Koza bezoarowa, kozioł bezoarowy (Capra aegagrus[1]) - ssak krętorogi, protoplasta kozy domowej.
Spis treści |
[edytuj] Występowanie
Do dzisiaj kozę bezoarową spotkać można na pustynnych obszarach górskich południowo-zachodniej Azji, w Iranie, Afganistanie, Iraku aż po sam Kaukaz. Występują one nawet na wysokości do 4000 m n.p.m. W dawnych wiekach rozprzestrzeniły się także na wyspach Morza Egejskiego i na Krecie.
[edytuj] Opis
Jest to duże zwierzę, którego wysokość w kłębie dochodzić może do ok. 100 cm, a długość tułowia wraz z głową ma około 160 cm, długość ogona mieści się w granicach 15-20 cm. Umaszczenie tego gatunku jest szaro-brunatne lub rudo-brunatne z rozjaśnieniami barwy na bokach, szyi i karku oraz ciemną pręgą wzdłuż grzbietu. W zimowej okrywie włosowej występuje dużo delikatnego puchu, natomiast na szyi, barkach oraz grzbiecie wyrasta stosunkowo długa grzywa.
Rogi u samic są niewielkie, u samców natomiast osiągają nawet 150 cm długości. U kozła mają one kształt bocznie spłaszczony, ostrą przednią krawędź wraz z licznymi zgrubieniami. Wyrastają od nasady prosto do góry, później zakrzywiając się ku tyłowi w formie szablastej lub sierpowej i wierzchołkiem zwróconym do przodu.
Ciekawostką jest pochodzenie ich nazwy – od perskiego słowa bezoar, które oznacza odtrutkę. Wzięło się to stąd, że w żołądkach tych zwierząt znajdowano twarde zlepki resztek pokarmowych, złożone z sierści oraz włókna roślin pomieszanego z żywicą, którym w średniowieczu przypisywano właściwości lecznicze, a zwłaszcza przeciwjadowe.
[edytuj] Udomowienie
Koza bezoarowa uważana jest za praprzodka ras kóz udomowionych, u których występuje szablista forma rogów. O jej bliskim pokrewieństwie z kozami domowymi świadczą pewne cechy morfologiczne, a także łatwość w uzyskiwaniu płodnego potomstwa w krzyżowaniu z udomowionymi kozami. Zjawisko takie ma często miejsce w stadach znajdujących się na Krecie.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Nazwa uznana decyzją Międzynarodowej Komisji Nomenklatury Zoologicznej, 2003 (zob. Zasady tworzenia nazw systematycznych#Wyjątki)
