Memories

Z Wikipedii

Memories (pol. Wspomnienia) - anime zrealizowane przez Studio 4°C, składające się z trzech części: "Magnetycznej róży", "Śmierdzącej bomby" i "Mięsa armatniego", którego reżyserem wykonawczym był Katsuhiro Ōtomo. Każda z części narysowana jest w innym stylu, a ostatnia część jest dodatkowo tzw. Mastershot'em (tu w znaczeniu filmu o jednym ujęciu).

[edytuj] Magnetyczna Róża

• Tytuł oryginalny: Magnetic Rose
• Reżyseria: Koji Morimoto
• Fabuła:

Opowieść bazująca na krótkiej mandze autorstwa Katsuhira. Opowiada o grupie złomiarzy, która w odpowiedzi na sygnał ratunkowy trafiają do dziwnej, opuszczonej i rozpadającej się stacji kosmicznej. Podczas oglądania można zauważyć podobieństwo do dwóch filmów: Solaris Tarkowskiego bazującego na książce Stanisława Lema oraz Alien Ridleya Scotta. Magnetyczna róża jest space-operą wysokiej klasy, rozpoczyna się gdy grupa śmieciarzy odbiera dziwny sygnał S.O.S. pochodzący z segmentu przestrzeni będącego swoistym grobowcem wielu statków kosmicznych. Stacja kosmiczna jak się później okazuje jest sterowana przez sztuczną inteligencję bazującą na pozostałościach wspomnień byłej właścicielki, wielkiej śpiewaczki operowej Evy Friedel. Na nieszczęście dla astronautów komputer ma także władzę nad hologramami, nanomaszynami i generatorem grawitacyjnym stacji kosmicznej. Tworząc wizje wspomnień martwej właścicielki wpędza w kłopoty całą załogę statku i w końcu doprowadza prawie wszystkich do śmierci.

[edytuj] Śmierdząca Bomba

• Tytuł oryginalny: Stink Bomb
• Reżyseria: Tensai Okamura
• Fabuła:

Młody chemik cierpiący na chroniczne przeziębienie, za namową kolegów bierze nowe, niewypróbowane lekarstwo. Skutkiem tego staje się niepokonaną bronią biologiczną zmierzającą prosto na Tokio. Niewypróbowanym lekarstwem okazuje się być broń chemiczna mająca na celu unieszkodliwiać przeciwników, jednak z powodu niefortunnego zbiegu okoliczności reaguje ono z jednym z leków w ciele bohatera, dzięki czemu staje się on źródłem zapachu który może dosłownie zabić. Po kontakcie z nadzorcą całego projektu zbiera dokumenty i pełen determinacji kieruje się na Tokio, nieświadomy niebezpieczeństwa jakie za sobą ciągnie. Po drodze pokonuje wszelkie trudności i dostarcza dokumenty do rąk własnych koordynatora projektu. Wiele scen z filmu przypomina Neon Genesis Evangelion (przykładowo, scena z "typowego" centrum dowodzenia, czy sceny w których widzimy czołgi i helikoptery atakujące bohatera) z tą tylko różnicą, że nie wytępują duże roboty oraz jest pozbawione patosu Evy. Znacznie lżejsze od Magnetycznej róży, miejscami nawet zabawne.

[edytuj] Mięso armatnie

• Tytuł oryginalny: Cannon Fodder
• Reżyseria: Katsuhiro Ōtomo
• Fabuła:

Film ten opowiada o mieście którego celem życia wszystkich mieszkańców jest utrzymywanie ciągłego ostrzału artyleryjskiego odległego, nieznanego wroga. Miasto będące permamentnie w czasie wojny, mężczyźni pracują przy ładowaniu dział, kobiety przy produkcji amunicji dzieci natomiast w szkole uczą się używania funkcji trygonometrycznych do celowania czy składu chemicznego prochu a w telewizji leci sitcom "Rodzina armatnia". Całość jest przedstawiona w dosyć ironiczny sposób, w stylu steam punka. Film skupia się na jednej z rodzin mieszkających w tym dziwnym, absurdalnym mieście. Ojciec jest ładowniczym jednego z wielkich dział, matka pracuje w fabryce amunicji a chłopak pilnie uczy się w szkole z zamiarem zostania strzelcem, jednym z oficerów. Ōtomo prześmiewa w tym filmie bezsens wojny, toczonej dla samej walki z wrogiem którego nikt nie zna. Ten film jest tak naprawdę o bezosobowych masach karmiących parodię XX-wiecznej maszyny wojennej.