Metoda Billingsów
Z Wikipedii
Metoda Billingsów (znana także jako ocena śluzu szyjkowego) - metoda naturalnego planowania rodziny, często nieuznawana za metodę antykoncepcji, gdyż wymaga wstrzymania się od pożycia w fazie płodnej. Polega na obserwacji śluzu z szyjki macicy, który towarzyszy dojrzewaniu dominującego pęcherzyka jajnikowego i poprzedza wystąpienie jajeczkowania. Śluz jest także konieczny dla poczęcia dziecka, umożliwia bowiem przeżycie plemników i ich transport. W razie jego braku plemniki poruszając się szybko zużywają substancje energetyczne, a po kilku godzinach tracą zdolność ruchu i giną w kwaśnym środowisku pochwy. Obserwacje śluzu polegają na uświadamianiu sobie przez kobietę odczuć w przedsionku pochwy, takich jak suchość czy jej brak, poczucie, że jest wilgotno, mokro, ślisko itp. oraz rozróżnianiu jego konsystencji w zależności od fazy cyklu, a obserwacje powinny być zapisywane na karcie obserwacji.
Płodność zaczyna się w dniu pojawienia się jakiegokolwiek śluzu (w przypadku I podstawowego modelu niepłodności „sucho”) lub jakiejkolwiek zmiany dotychczas niezmieniającej się wydzieliny (II PMN). W celu ułatwienia rozpoznania początku objawu śluzu w pierwszej fazie cyklu, współżycie płciowe może mieć miejsce dopiero po zakończeniu miesiączki, co drugi dzień wieczorem (jest to tzw. reguła pierwszej fazy według Billingsa). W tej metodzie każde krwawienie z dróg rodnych jest traktowane jako okres niewykluczonej płodności. Pod koniec miesiączki, w cyklach krótkich, może rozpocząć się wydzielanie śluzu, które jest maskowane utrzymującym się krwawieniem. Ponadto plamienie, zwykle mało nasilone, może występować w okresie jajeczkowania.
Okres płodności okołoowulacyjnej kończy się czwartego dnia rano po szczycie objawu śluzu. Dzień szczytu objawu śluzu rozpoznajemy wówczas, gdy występuje chociaż jedna cecha śluzu płodnego: odczucie mokrości, śliskości w przedsionku pochwy lub stwierdzana oglądaniem przejrzystość i rozciągliwość śluzu, który jest podobny do surowego białka jaja kurzego. Metoda owulacyjna Billingsa może być z powodzeniem stosowana także w przypadku zupełnie nieregularnych cykli miesiączkowych, w okresie odstawiania karmienia piersią i w okresie przekwitania. Może być stosowana zarówno przez ludzi wykształconych, jak i niepiśmiennych, a także przez osoby niewidome. Pewną trudność sprawia nauczenie się rozpoznawania początku objawu śluzu. Kobieta powinna tego nauczyć się bez podejmowania współżycia w pierwszej fazie cyklu, a jeszcze lepiej przed rozpoczęciem współżycia w ogóle. Rozpoznawanie swojej płodności i uświadomienie jej obecności u młodej kobiety może mieć walory wychowawcze. Wskaźnik zawodności w metodzie owulacyjnej, zależny od błędów metody wynosi 0,5 do 2,9 (wg różnych autorów w różnych społeczeństwach)[1].
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ E. Billings, A. Westmore, Metoda Billingsa. Sterowanie płodnością bez pomocy środków farmakologicznych i mechanicznych, Warszawa 1986.