Mezuza
Z Wikipedii
Mezuza ( מזוזה z hebr. odrzwia) - w judaizmie - mający wartość symboliczną, historyczną i religijną mały pojemnik wykonany z drewna, metalu lub szkła, zawierający zamknięty w rurkę zwitek pergaminu z naniesionymi dwoma fragmentami Tory (Księga Powtórzonego Prawa 6.4-9 i Księga Powtórzonego Prawa 11,13-21). Zawieszany na framugach lub odrzwiach domów religijnych żydów jako dosłowne wypełnienie przykazania danego przez JHWH. Tekst ten występuje także w modlitwie Szema. Do wykonania tekstu na pergaminie jest uprawniony wyłącznie Sofer - tylko wówczas mezuza jest koszerna. Niektóre frakcje żydowskie lub emigracyjni żydzi traktują mezuzę jako talizman spełniający funkcję ochronną, jednak należy podkreślić, że jej przeznaczenie jest zupełnie inne. Talmud podaje, jakoby mezuza jest jednym z siedmiu nakazów, jakie Bóg dał Izraelowi z powodu swojej miłości do niego i tylko w taki sposób powinna być traktowana.
[edytuj] Treść pergaminu
- Słuchaj Izraelu! Haszem Bóg nasz, Haszem jest Jedyny.
- Będziesz miłował Haszem Boga twego,
- z całego serca swego i z całej duszy swojej
- i z całej siły swojej.
- Niechaj słowa te, które Ja ci dziś nakazuję,
- będą na twoim sercu. Będziesz je wpajał twoim dzieciom
- i będziesz o nich mówił, przebywając w swoim domu,
- idąc drogą, kładąc się i wstając.
- I przywiążesz je jako znak do swojej ręki
- i będą między twoimi oczyma,
- i napiszesz je na bramach i na odrzwiach domu twego
[edytuj] Błogosławieństwo
Przy mocowaniu mezuzy do framugi drzwi, wypowiadane są następujące słowa:
- Baruch ata Adonaj, Eloheinu, melech ha-Olam
- aszer kidszanu bemicwotaw weciwanu leek'boa mezuza
- Bądź błogosławiony, Panie, Boże Nasz, Królu świata (wszechświata)
- który święcisz nas w swojej powinności i rozkazujesz nam mocować mezuzę