Michael Laudrup

Z Wikipedii

Michael Laudrup (ur. 15 czerwca 1964 w Kopenhadze), duński piłkarz i trener piłkarski. Uważany za jednego z najlepszych zawodników w historii futbolu duńskiego. Na przełomie lat 80. i 90. grał w najlepszych klubach Europy, z którymi zdobył wszystkie ważniejsze piłkarskie trofea. W reprezentacji Danii rozegrał 104 mecze i strzelił 37 goli. Od 2002 do 2006 roku był szkoleniowcem Brøndby IF. W 2005 roku doprowadził ten klub do triumfu w rozgrywkach ligowych i Pucharze Danii. Obecnie trener hiszpańskiej drużyny Getafe CF.

Jest synem byłego reprezentanta Danii Finna Laudrupa oraz starszym bratem innego znanego piłkarza Briana. Starszy syn Michaela, Mads, jest kapitanem reprezentacji Danii do lat 17, a młodszy, Andreas, gra w drużynie narodowej do lat 16.

Spis treści 1 Kariera piłkarska 1.1 Kariera klubowa 1.2 Kariera reprezentacyjna 2 Sukcesy piłkarskie 3 Charakterystyka zawodnika 4 Kariera szkoleniowa 5 Sukcesy szkoleniowe

[edytuj] Kariera piłkarska

[edytuj] Kariera klubowa

Po rozegraniu w barwach Brøndby IF 38 meczów i strzeleniu w nich 24 goli, w wieku 18 lat został sprzedany do Juventusu Turyn, który jeszcze w tym samym sezonie wypożyczył go do Lazio Rzym.

W 1985 roku Laudrup wrócił do Turynu, aby zastąpić polskiego napastnika Zbigniewa Bońka. Wraz z Francuzem Michelem Platinim i Walijczykiem Ianem Rushem w drugiej połowie lat 80. decydował o obliczu linii ataku Juventusu, z którym w 1986 roku wywalczył mistrzostwo Włoch oraz, rok wcześniej, dwa europejskie puchary.

W 1989 roku został zawodnikiem Barcelony, prowadzonej wówczas przez Holendra Johana Cruyffa. Laudrup obok Bułgara Christo Stoiczkowa oraz holenderskiego obrońcy Ronalda Koemana był liderem zespołu, który cztery razy z rzędu zdobył tytuł mistrza Hiszpanii. Kiedy w 1994 roku stracił miejsce w podstawowej jedenastce i nie wystąpił w przegranym 0:4 finale Ligi Mistrzów z A.C. Milan przeniósł się do największego rywala drużyny z Katalonii, Realu Madryt.

W sezonie 1994-95 Real zdobył mistrzostwo kraju, przełamując tym samym długoletni prymat Barcelony. Po nieudanych mistrzostwach Europy w 1996 roku 32-letni Laudrup przyjął ofertę japońskiego Vissel Kobe, z którego rok później ściągnął go jego rodak Morten Olsen, obejmujący właśnie stanowisko pierwszego trenera Ajaksu Amsterdam.

W zespole z stolicy Holandii Laudrup po zdobyciu mistrzostwa tego kraju w 1998 roku zakończył piłkarską karierę.

• 1980-81 – Kjøbenhavns Boldklub
• 1982-83 – Brøndby IF
• 1983-85 – Lazio Rzym
• 1985-89 – Juventus Turyn
• 1989-94 – FC Barcelona
• 1994-96 – Real Madryt
• 1996-97 – Vissel Kobe
• 1997-98 – Ajax Amsterdam

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

W drużynie narodowej zadebiutował w 1982 roku, w wieku 18 lat. Dwa lata później był podstawowym zawodnikiem drużyny, która na mistrzostwach Europy zdobyła brązowy medal. Właśnie wtedy narodził się słynny duński dynamit, zespół, który stopniowo z europejskiego autsajdera zmieniał się w jeden z najskuteczniej i najefektowniej grających teamów reprezentacyjnych końca lat 80. i pierwszej połowy lat 90.

Podczas mistrzostw świata 1986 Duńczycy po zwycięstwach w grupie nad faworyzowanymi Urugwajem 6:1 i RFN 2:0 uważani byli za czarnego konia turnieju. W drugiej rundzie podopieczni Seppa Piontka, których liderem był na boisku właśnie Laudrup, ulegli 1:5 Hiszpanii.

Jeszcze większym rozczarowaniem zakończyły się dla piłkarza mistrzostwa Europy 1988, na których Dania przegrała wszystkie mecze i pożegnała się z turniejem już po fazie grupowej.

Później wystąpił z reprezentacją na Euro 1996 oraz, w wieku 34 lat, na mundialu 1998, na którym Duńczycy doszli aż do ćwierćfinału.

Laudrupa zabrakło za to w kadrze na mistrzostwa Europy 1992, turnieju, na którym eksplodował duński dynamit. Drużyna prowadzona przez Richarda Møllera Nielsena zdobyła wówczas złoty medal, a zawodnik Barcelony nie pojechał do Szwecji z powodu kłótni z selekcjonerem.

Ostatni mecz w drużynie narodowej rozegrał 3 lipca 1998 roku z Brazylią w ćwierćfinale mistrzostw świata.

[edytuj] Sukcesy piłkarskie

• mistrzostwo Włoch 1986, Puchar Interkontynentalny 1985 oraz Superpuchar Europy 1985 z Juventusem
• mistrzostwo Hiszpanii 1991, 1992, 1993 i 1994, Puchar Hiszpanii 1990, Superpuchar Hiszpanii 1990 i 1992, Puchar Mistrzów 1992, Superpuchar Europy 1992 oraz finał Pucharu Mistrzów 1994 z Barceloną
• mistrzostwo Hiszpanii 1995 z Realem Madryt
• mistrzostwo Holandii 1998 i Puchar Holandii 1998 z Ajaksem Amsterdam

• Piłkarz roku 1982 i 1985 w Danii
• Piłkarz roku 1992 i 1993 w lidze hiszpańskiej
• W 1999 roku został wybrany na najlepszego zagranicznego piłkarza grającego w lidze hiszpańskiej w ciągu ostatnich 25 lat

W reprezentacji Danii od 1982 do 1998 roku rozegrał 104 mecze i strzelił 37 goli – start na Euro 1984 (III/IV miejsce), Mistrzostwach Świata 1986 (1/8 finału), Euro 1988 (runda grupowa), Euro 1996 (runda grupowa) oraz Mistrzostwach Świata 1998 (ćwierćfinał).

[edytuj] Charakterystyka zawodnika

Był atakującym pomocnikiem lub napastnikiem. Wyróżniał się elegancją, spokojem i rozwagą, nigdy nie otrzymał czerwonej kartki. Imponował wyszkoleniem technicznym oraz dryblingiem. Częściej występował w roli asystenta, niż strzelca goli.

[edytuj] Kariera szkoleniowa

W 2000 roku został asystentem swojego dawnego kolegi z drużyny narodowej Mortena Olsena w reprezentacji Danii. Wspólnie awansowali do drugiej rundy Mistrzostw Świata 2002, w której Duńczycy ulegli 0:3 Anglii. Po tym turnieju Laudrup podjął samodzielną pracę szkoleniową w Brøndby IF.

Pożegnał się ze starszymi piłkarzami i oparł szkielet drużyny na niedoświadczonych graczach, często sprowadzonych z niższych lig. Dzięki temu wypromował wielu młodych, utalentowanych zawodników, którzy obecnie grają już w reprezentacji. Najpierw dwukrotnie zajął z Brøndby drugie miejsce w lidze, a w 2005 roku zdobył dublet – mistrzostwo i Puchar kraju.

Po tym jak władze klubu w maju 2006 roku zaproponowały mu prolongowanie kontraktu tylko o rok podał się do dymisji.

W 2007 roku po odejściu Bernda Schustera do Realu Madryt został zatrudniony na stanowisku szkoleniowca w drużynie z okolic Madrytu – Getafe CF. W sezonie tym dotarł z Getafe do ćwierćfinału PUEFA (remis z Bayernem w dogrywce 3-3).

• 2000-02 – reprezentacja Danii, asystent Mortena Olsena
• 2002-06 – Brøndby IF
• 2007-?? – Getafe CF

[edytuj] Sukcesy szkoleniowe

• mistrzostwo Danii 2005, wicemistrzostwo Danii 2003 i 2004 oraz Puchar Danii 2003 i 2005 z Brøndby IF
• Trener roku 2003 i 2005 w Danii