MiG-17
Z Wikipedii
MiG-17F | |
Lim-5 w Muzeum Uzbrojenia w Poznaniu |
|
Dane podstawowe | |
Państwo | ZSRR |
Producent | MiG |
Typ | samolot myśliwski |
Konstrukcja | duralowa, półskorupowa |
Załoga | 1 pilot |
Historia | |
Data oblotu | 14 stycznia 1950 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 × Klimow WK-1F, turboodrzutowy |
Moc | 26,5 kN (33,1 kN z dopalaniem) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 9,63 m |
Długość | 11,36 m |
Wysokość | 3,80 m |
Powierzchnia nośna | 22,6 m² |
Masa | |
Własna | 4100 kg |
Użyteczna | 2000 kg |
Startowa | 6100 kg |
Zapas paliwa | 1530 litrów |
Osiągi | |
Prędkość maksymalna | 1145 km/h |
Prędkość przelotowa | 690 km/h |
Prędkość minimalna | 180 km/h |
Prędkość wznoszenia | 65 m/s |
Pułap | 16 600 m |
Zasięg | 1300 km, (1930 km z dodatkowymi zbiornikami) |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 × działko N-37D kal. 37 mm 2 × działko NR-23 kal. 23 mm 500 kg uzbrojenia pod skrzydłami lub 2 zbiorniki paliwa po 400 litrów |
|
Użytkownicy | |
Afganistan, Albania, Algieria, Angola, Bułgaria, Chiny, Czechosłowacja, Egipt, Etiopia, Gwinea, Gwinea Bissau, Indonezja, Irak, Jemen, Korea Płn., Kuba, Libia, Madagaskar, Mali, Maroko, Mongolia, Mozambik, NRD, Nigeria, Pakistan, Polska, Rumunia, Somalia, Sri Lanka, Sudan, Syria, Tanzania, Uganda, Węgry, Wietnam, Zimbabwe, ZSRR | |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
MiG-17 (oznaczenie NATO Fresco) – radziecki samolot myśliwski. Służył w wojskach lotniczych (siłach powietrznych) wielu krajów świata.
[edytuj] Historia rozwoju
Samolot powstał w 1949, a pierwszy prototyp oblatano w 1950. Stanowił on rozwinięcie i udoskonalenie myśliwca MiG-15. Pierwszą wersją produkcyjną był różniący się od prototypu silnikiem MiG-17F, następnie wprowadzono wersje przechwytujące wyposażone w radar - MiG-17PF oraz w radar i możliwość przenoszenia pocisków naprowadzanych radarowo - MiG-17PFU. Od 1956 produkowano go również w Polsce jako Lim-5. Produkowano również MiG-17PF jako Lim-5P. W 1963 polscy inżynierowie opracowali wersję rozwojową Lim-6bis wyposażoną w wysięgniki na dodatkowe, podwieszane uzbrojenie oraz spadochron hamujący. Zmieniło się również przeznaczenie – nowa maszyna miała pełnić funkcję samolotu szturmowego. Na jego bazie powstała wersja rozpoznawcza Lim-6bisR. Limy-6 powstałe w wyniku przebudowy Limów-5P otrzymały oznaczenie Lim-6M. Samoloty eksportowane do Chin otrzymały oznaczenie J-4, zaś produkowane w Chinach J-5. Chińczycy opracowali również wersję dwumiejscową JJ-5 eksportowaną do innych krajów pod oznaczeniem FT-5.
Samolot był myśliwcem poddźwiękowym, jednakże w locie nurkowym, z użyciem dopalacza udawało się przekroczyć prędkość dźwięku (1 Ma). Z powodu silnych drgań w zakresie prędkości okołodźwiękowych wprowadzono pewne ograniczenia i loty z prędkością ponad 1 Ma praktycznie nie były wykonywane.
[edytuj] Opis konstrukcji
Jednomiejscowy (poza chińską wersją JJ-5), jednosilnikowy średniopłat o konstrukcji całkowicie metalowej (duraluminium) i skośnych skrzydłach. Skrzydła o zmiennym skosie krawędzi natarcia, przy kadłubie 45°, dalej 42°, o profilu laminarnym, wielodźwigarowe. Na każdym ze skrzydeł trzy kierownice strug powietrza. Na tylnej krawędzi klapy i lotki. Usterzenie klasyczne, skośne (pionowe – o kącie skosu 56°). Usterzenie poziome zamocowane powyżej połowy wysokości pionowego. Kadłub o konstrukcji półskorupowej. W części przedniej wlot powietrza do silnika, rozdzielający się pionową przegrodą na dwa kanały wzdłuż burt. Kabina pilota hermetyzowana, typu wentylowanego, w przedniej części kadłuba. Kilkuczęściowa oszklona osłona o kształcie kroplowym, dzieląca się na stały wiatrochron i osłonę odsuwaną do tyłu. Kabina wyposażona w fotel wyrzucany (minimalna wysokość do katapultowania 250 m). Silnik odrzutowy w tylnej części kadłuba. Po obu stronach tylnej części kadłuba hamulce aerodynamiczne o łącznej powierzchni 0,98 m². Podwozie samolotu trójkołowe, z pojedynczymi kołami; golenie główne wciągane w skrzydła, w stronę kadłuba, rozstaw kół 3,849 m.
Napęd stanowił jeden silnik turboodrzutowy ze sprężarką odśrodkową WK-1F o ciągu 33,1 kN z dopalaczem, 25,5 kN bez dopalania. Paliwo w dwóch zbiornikach w kadłubie o pojemności łącznie 1415 l. Z reguły podwieszano dwa dodatkowe zbiorniki paliwa pod skrzydłami o pojemności po 400 l.
Uzbrojenie stałe: dwa działka lotnicze NR-23 kalibru 23 mm (po 80 nabojów) i jedno N-37D kalibru 37 mm (40 nabojów), na wspólnej opuszczanej lawecie pod przednią częścią kadłuba. MiG-17PF był uzbrojony w trzy działka NR-23 23 mm. Automatyczny optyczny celownik żyroskopowy ASP-4NM Krokus z radiodalmierzem SRD-1M Radal-M. MiG-17PF miał stację radiolokacyjną RP-1, potem RP-5 Izumrud.
MiG-1 | MiG-2 | MiG-3 | MiG-4 | MiG-5 | MiG-6 | MiG-7 | MiG-8 | MiG-9 | MiG-11 | MiG-13 | MiG-15 | MiG-17 | MiG-19 | MiG-21 | MiG-23 | MiG-25 | MiG-27 | MiG-29 | MiG-31 | MiG-33 | MiG-35 | MiG-110 | MiG-AT | MiG Skat
Samoloty szkolno-treningowe
|
|
Prototypy i konstrukcje doświadczalne
|