Miriam Akavia

Z Wikipedii

Miriam Akavia (właść. Matylda Weinfeld, ur. 1927 w Krakowie) - izraelska pisarka i tłumaczka, ocalała z holocaustu, jest obecnie honorową przewodniczącą Towarzystwa Izrael-Polska.

[edytuj] Życiorys

Urodzona w Krakowie w 1927 r. w rodzinie Weinfeldów. Podczas wojny była więźniarką krakowskiego getta, obozu w Płaszowie, KL Auschwitz, oraz Bergen-Belsen. Uratowana przez Szwedzki Czerwony Krzyż. W 1946 r. przedostała się przez Szwecję do Izraela. Została dyplomowaną pielęgniarką, studiowała literaturę i historię na Uniwersytecie w Tel Awiwie oraz pełniła funkcję attaché kulturalnego w przedstawicielstwach Izraela w Budapeszcie i w Sztokholmie. Miriam Akavia publikuje od 1975 r. Jako przewodnicząca Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Izraelskiej organizuje spotkania młodzieży obu krajów, ponadto prowadzi walkę ze stereotypami, dzielącymi Polaków i Żydów.

[edytuj] Dorobek literacki

Głównym tematem twórczości Miriam Akavia są: jej dzieciństwo, holocaust i przeżycia wojenne. Ponadto jest tłumaczką literatury polskiej na hebrajski i hebrajskiej na polski. W 1978 r. otrzymała Nagrodę Yad Vashem.

Jest także laureatką wielu innych wyróżnień w Polsce, Izraelu i Niemczech. Jej książki zostały przetłumaczone na wiele języków, w tym angielski, niemiecki, duński, francuski, węgierski.
Po polsku ukazały się:

• Cena (1992 Wrocław, Wydawnictwo Dolnośląskie)
• Koniec dzieciństwa
• Moja winnica (1990, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, ISBN 83-907557-5-0)
• Galia i Miklosz (1992, Poznań)
• Jesień młodości (1989, Wydawnictwo Literackie, Kraków)
• Urojenia
• Moje powroty (2005, Kraków, Wydawnictwo Literackie, ISBN 83-08-03794-1).