Muzeum Żydowskie w Berlinie

Z Wikipedii

Muzeum Żydowskie w Berlinie
Muzeum Żydowskie w Berlinie
Nazwa ojczysta	Jüdisches Museum Berlin
Lokalizacja	Niemcy Berlin
Strona internetowa muzeum

Muzeum Żydowskie w Berlinie (niem. Jüdisches Museum Berlin), muzeum w Berlinie podsumowujące dwutysięczną historię Żydów niemieckich.

Muzeum Żydowskie w Berlinie swoją początkową siedzibę w 1933 roku miało przy Oranienburger Strasse. W 1938 roku muzeum na rozkaz nazistów, zostało zamknięte przez policję miejską Berlina. Idea, aby ponownie otworzyć muzeum po raz pierwszy pojawiła się w 1971 roku, a w 1975 powstało w związku z tym "Towarzystwo Muzeum Żydowskiego". Dział żydowski Muzeum Berlińskiego został otwarty po głośnej wystawie na temat historii Żydów w tymże muzeum w 1978 roku. W 1999 roku Żydowskie Muzeum w Berlinie otrzymało prawo do samodzielnego istnienia, jako niezależna instytucja. Budynek muzeum, zaprojektowany przez Daniela Libeskinda został ukończony w 1998 roku i oficjalnie otwarty w 2001; kamień węgielny pod budowę muzeum złożono w listopadzie 1992 roku. Obecnie, muzeum jest żywym centrum żydowskiej historii i kultury.

Celem Libeskinda było stworzenie otwartej przestrzeni otoczonej przez wewnętrzne ściany muzeum, co miało napawać zadumą zwiedzających nad historią Żydów, a przede wszystkim nad holokaustem. Dzieło Shalechet Menashe Kadishmana, to ekspozycja, którą wypełnia 10 000 żelaznych inicjacji twarzy ludzkich, które znajdują się na podłodze. By móc je obejrzeć, trzeba je podeptać.

Dyrektorem muzeum jest profesor W. Michael Blumenthal, który pochodzi z Berlina, sprawował funkcję Sekretarza Stanów Zjednoczonych ds. skarbu państwa w administracji prezydenta Jimmy'ego Cartera.