Norma (seksuologia)
Z Wikipedii
Norma w seksuologii to konstrukt naukowy wyznaczający granice normalnych zachowań seksualnych. Ponieważ nie da się określić ich jednoznacznie, analizuje się każdy przypadek pod kątem szeregu wyznaczników:
- Norma statystyczna to zachowania i praktyki seksualne najbardziej powszechne w danej populacji, których częstość występowania jest zgodna z rozkładem normalnym krzywej dzwonowej Gaussa.
- Norma optymalna stanowi ogół zachowań i praktyki seksualnych najbardziej pożądane indywidualnie i społecznie.
- Norma funkcjonalna zostaje wypełniona, jeśli nie zostaje naruszone żadne z kryteriów funkcji osobistej i funkcji społecznej zachowania seksualnego.
- Norma akceptowana to zachowania i praktyki seksualne nie optymalne, ale nie utrudniające rozwoju osobowego i nawiązania głębokiej więzi międzyludzkiej.
- Norma tolerowana to wszystkie zachowania i praktyki seksualne ograniczające nawiązanie głębokiej więzi międzyludzkiej, bądź stanowiące ograniczenie w zakresie ilości partnerów (np. tylko homoseksualiści lub kobiety o długich włosach), ale rozpatrywane w kontekście sytuacji i układu partnerskiego, czyli normy indywidualnej i partnerskiej.
- Norma indywidualna dotyczy:
- kręgu kulturowego,
- ogólnej wydolności jednostki czyli temperamentu,
- ilościowego i jakościowego odniesienia do całokształtu zachowań,
- odniesienia do innych aktywności, np. zawodowej, estetycznej,
- proporcji bądź dysproporcji seksualność – osobowość
- Norma partnerska wiąże się ze stopniem w jakim dany związek zaspokaja potrzeby partnerów. Za normalny zostanie więc w tym kontekście uznany związek sado-masochistyczny lub ekshibicjonistyczno – voyeurystyczny, za nienormalnego – partner nie spełniający potrzeb osoby z dewiacją.
[edytuj] Zachowanie patologiczne
W odróżnieniu normy od patologii pomagają następujące wyznaczniki, traktowane jako kontinua:
- dojrzałość ←→ niedojrzałość seksualna,
- akceptacja zachowań seksualnych ←→ brak obustronnej akceptacji,
- dążenie do obustronnego zaspokojenia ←→ brak dążenia do zaspokojenia partnerów,
- bezpieczeństwo zdrowia partnerów ←→ zagrożenie zdrowia,
- nienaruszanie norm społecznych ←→ wykroczenie poza normy społeczne.
Zatem do zakresu normy seksuologicznej można zaliczyć te zachowania i praktyki seksualne, które występują pomiędzy osobami dojrzałymi, są przez nie akceptowane, zmierzają do uzyskania rozkoszy, nie szkodzą zdrowiu, nie naruszają norm współżycia społecznego.
