Oblężenie Korfu (1716)
Z Wikipedii
Oblężenie Korfu miało miejsce 19 lipca - 11 sierpnia 1716 podczas wojny wenecko-tureckiej 1714-1718.
W lipcu armia i flota turecka dowodzone przez sułtana Ahmeda III pojawiły się w Butrint naprzeciw Korfu. Dnia 8 lipca turecka flota wioząca 33000 żołnierzy przypłynęła do Korfu z Butrintu i utworzyła przyczółek na wyspie Ipsos. Tego samego dnia flota wenecka natknęła się na flotę turecką w pobliżu wyspy Korfu, gdzie doszło do nierozstrzygniętej bitwy (bitwa morska pod Korfu). Dnia 10 lipca Turcy wznowili przerzut wojsk na wyspę. Po opanowaniu wszystkich mniejszych fortec 19 lipca turecka armia dotarła do wzgórz otaczających Korfu, próbując zdobyć twierdzę z marszu. Po kilku nieudanych szturmach Turcy zostali jednak zmuszeni do rozpoczęcia regularnych prac oblężniczych. Regularne oblężenie twierdzy trwało przez 22 dni. Miasta bronił garnizon złożony z 5000 żołnierzy weneckich i 3000 mieszkańców Korfu. Garnizonem dowodził saski wódz hrabia Mateusz Schulenburg, a sama twierdza była tak silnie ufortyfikowana, że uchodziła za jedną z najpotężniejszych w Europie. Dzięki temu od czasu do czasu skutecznie opierała się wojskom tureckim, będąc prawdziwym bastionem zachodniej cywilizacji od czasów średniowiewcznych. Dnia 9 sierpnia doszło do potężnej burzy, która całkowicie zdezorganizowała obóz turecki. Zdemoralizowana armia turecka 11 sierpnia zwinęła oblężenie twierdzy, głównie ze względu na trudności z zaopatrzeniem, jakie wywoływały sztormy i stała obecność floty weneckiej w okolicach Korfu. Turcy zostawili na wyspie część swych sił w opanowanych uprzednio mnieszych fortecach.