Okręty podwodne typu Virginia

Z Wikipedii

Opis typu
Okręty podwodne typu Virginia

Producent	Stany Zjednoczone
Użytkownicy	Stany Zjednoczone
Wprowadzenie do służby	2004
Zbudowane okręty	4
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 6900 t pełna: 7800 t
Długość	115 m
Szerokość	11,5 m
Zanurzenie	maksymalne: ponad 250 m
Napęd	1 reaktor atomowy napędzający pędnik o mocy 54 000 KM
Prędkość	w zanurzeniu 32 węzłów na powierzchni 25 węzłów
Załoga	134
Uzbrojenie	12 pionowych wyrzutni VLS m.in. dla pocisków BGM-109 Tomahawk 4 wyrzutnie torped kaliber 533 mm
Galeria w Wikimedia Commons

Okręty podwodne typu Virginia - amerykańskie okręty podwodne z napędem atomowym które zaczęły wchodzić do służby w US Navy w 2004. Okręty przeznaczone są zarówno do działania w wodach głębokich oceanów, jak i w wodach przybrzeżnych (littorial combat, "blue water" missions). Od pierwszej jednostki serii znane sa także jako typ SSN-774.

[edytuj] Historia

Zaprojektowany w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, jest najnowszym typem okrętów podwodnych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych i ma być następcą typu Los Angeles. Początkowo okręty miały być tańszą alternatywą dla projektowanych w czasach zimnej wojny okrętów podwodnych typu Seawolf. Koszt jednej jednostki miał wynosić ok 1,8 mld dolarów w porównaniu do 2 mld dolarów w przypadku jednostek typu Seawolf, jednak z powodu opóźnień w produkcji nowych okrętów rzeczywisty koszt jednego okrętu typu Virginia wynosi ok 2,3 mld dolarów. Do 2012 ma być oddawana do służby jedna jednostka rocznie, po tym terminie do służby mają wchodzić dwie jednostki rocznie co ma wpłynąć na obniżenie kosztów budowy. Do roku 2020 do służby ma wejść 30 okrętów tego typu.

[edytuj] Opis

Okręty tego typu, z założenia zdolne są do wykonania każdego rodzaju misji podwodnej (z wyjątkiem strategicznych misji jądrowych), w szczególności zaś:

Covert Strike - skrytego podejścia i wykonywania uderzeń na ląd za pomocą pocisków umieszczonych w wyrzutniach torpedowych i pionowych;
Anti-Submarine Warfare - walki podwodnej przeciwko okrętom podwodnym przeciwnika;
Anti-Ship Warfare - zwalczania floty nawodnej przeciwnika;
Battle Group Support - wsparcia podwodnych, nawodnych i lądowych grup bojowych za pomocą zaawansowanego wyposażenia w systemy sensorów i komunikacyjne;
CISR (Covert Intelligence, Surveillance and Reconnaissance) - tajne operacje wywiadowcze, nadzorcze, obserwacyjne i rozpoznawcze przy użyciu sensorów i czujników umożliwiających zbieranie krytycznych danych wywiadowczych, informacji o położeniu systemów radarowych i rakietowych przeciwnika, jego centrów dowodzenia i komunikacyjnych, monitorowanie jego komunikacji oraz ruchu statków i okrętów;
Covert Minelaying - skrytego stawiania pól minowych przeciwko jednostkom pływającym przeciwnika;
Special Operations - operacji specjalnych, w tym poszukiwawczych i ratowniczych, rekonesansu i sabotażu, ataków pozorowanych w celu odwrócenia uwagi przeciwnika od operacji głównych, kierowania wsparciem ogniowym i uderzeniami wykonywanymi przez inne jednostki floty, lotnictwa i oddziały lądowe.

USS "Virginia"

Okręty typu NSSN zostały zaprojektowane jako jednostki uniwersalne, zdolne do wykonania każdego rodzaju zadania (z wyłączeniem zadań przypisanych podwodnym nosicielom strategicznej broni jądrowej) i dysponujące zwiększona elastycznością operacyjna. W budowie tych okrętów wykorzystano wiele technologii wyciszenia opracowanych dla większych okrętów typu Seawolf (SSN-21), lecz pomimo mniejszych rozmiarów, okręty typu NSSN są militarnie równie sprawne bądź nawet wydajniejsze od swoich poprzedników.

NSSN kontra Seawolf W porównaniu do okrętów typu SSN-21, okręty typu NSSN są wolniejsze, przenoszą mniej broni, osiągają mniejsze głębokości zanurzenia, są też mniej sprawne w operacjach arktycznych. Z drugiej jednak strony, przy równej jak Seawolf bezgłośności, posiadają system pionowych wyrzutni pocisków, bardziej zaawansowane i bogatsze wyposażenie służące obserwacji i nasłuchowi, jego charakterystyki zaś lepiej odpowiadają charakterowi zadań specjalnych i wymaganiom walki na wodach błękitnych, w szczególności wodach przybrzeżnych.

Charakterystyka głośności NSSN Zmodernizowane okręty typu 688-I są głośniejsze niż rosyjskie okręty poprawionego typu Akuła II, Seawolf natomiast cichszy niż Akuła II i przygotowywane na przyszłość przez Rosjan okręty typu SSN-P-IX. Założeniem projektowym typu NSSN było uzyskanie poziomu głośności nie przekraczającej poziomu uzyskanego w Seawolf, choćby nawet kosztem redukcji maksymalnej prędkości okrętu.

USS Texas (SSN-775) przy nabrzeżu wyposażeniowym

Specyfika wód błękitnych Operowanie w płytkich wodach przybrzeżnych narzuca inna charakterystykę akustyczną okrętu, niż ta do której były zoptymalizowane poprzednie generacje okrętów. W płytkiej wodzie zakres częstotliwości w propagacji fali dźwiękowej jest znacznie zwiększony, zaś straty w rozchodzącej się fali są relatywnie niskie. Stąd również mimo osłabienia głośności w wysokich częstotliwościach oraz strat w częstotliwościach niskich, co związane jest z interakcją fali dźwiękowej z dnem morza, dalekodystansowe echo w płytkiej wodzie jest daleko bardziej bogatsze niż w przypadku wody głębokiej. Z powodu interakcji fali dźwiękowej z dnem i powierzchnią morza, na płyciźnie prostsze jest także określenie pola dźwiękowego. Struktura przestrzenna sygnału akustycznego w ścieżce uformowanej przez powierzchnie i dno morza jest znacząco różna od tej występującej na wodach głębokich, w niektórych płyciznach inna jest także struktura i charakter termoklin, a zakres występujących anomalii może się wahać w przedziale 300 do 1200 Hz, stąd też optymalizacja okrętu do działań w takich wodach wymagała zarówno dostosowania akustyki okrętu do tego typu wód, jak również uwzględnienia tego faktu przy konstrukcji urządzeń nasłuchowych zastosowanych na okrętach tego typu.

Inne cechy Wobec położonego przy konstruowaniu okrętów tego typu nacisku na zdolności do walki na płytkich wodach, okręty typu New Attack Submarine posiadają zwiększone walory stealth w zakresie wykrywalności magnetycznej, wysublimowane systemy nadzoru i obserwacji oraz ulepszone systemy służące do prowadzenia działań specjalnych (Special Warfare Enhancements)

Porównanie z innymi typami okrętów

	Los Angeles	Seawolf	NSSN
Długość	110 m	108 m.	115 m.
Szerokość	10 m.	12,2 m.	10,4 m.
Wyporność podwodna	6.900 t.	9.100 t.	7.800 t.
Prędkość podwodna	25+ węzłów	25+ węzłów	25+ węzłów
Głębokość zanurzenia	250 m.	250 m.	250 m.
Uzbrojenie
Torpedy Mk 48 ADCAP	x	x	x
Pociski manewrujące Tomahawk	x	x	x
Miny przeciw urządzeniom podwodnym Mk 60 Captor	x	x	x
Zaawansowane miny mobilne	x	x	x
Podwodne pojazdy bezzałogowe	-	-	x

[edytuj] Zbudowane okręty

USS Virginia (SSN-774) - rozpoczęcie budowy 2 września 1999, wodowanie sierpień 2003, wejście do służby październik 2004
USS Texas (SSN-775) - rozpoczęcie budowy 12 lipca 2002, wodowanie 9 kwietnia 2005, wejście do służby 9 września 2006
USS Hawaii (SSN-776) - rozpoczęcie budowy 27 czerwca 2004, wodowanie 17 czerwca 2006, wejście do służby 5 maja 2007
USS North Carolina (SSN-777) - rozpoczęcie budowy 22 maja 2004, wodowanie 21 kwietnia 2007, wejście do służby planowane na maj 2008