ORP Mewa (1935)

Z Wikipedii

Historia
ORP Mewa
Położenie stępki	1933
Wodowanie	10 stycznia 1935
Oddanie do służby	25 października 1935
Wycofanie ze służby	1970
Status okrętu	złomowany w 1981
Stocznia	Stocznia Gdyńska, Gdynia
Następna nazwa	D-46, BK-2
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa - 183 t pełna - 203 t.
Długość	45 m
Szerokość	5,5 m
Zanurzenie	1,7 m
Napęd	2 silniki wysokoprężne 8 cylindrowe o mocy łącznej 1050 KM
Prędkość	16 - 18 węzłów
Załoga	30
Uzbrojenie	1 działo uniwersalne kaliber 75 mm, 2 karabiny maszynowe przeciwlotnicze 7,92 mm Maxim wz. 08, 20 min kotwicznych wz.08, 20 bomb głębinowych (stan na 1939)

ORP Mewa - jeden z polskich trałowców redowych typu Jaskółka, nazywanych też minowcami. Był drugim z trzech okrętów Polskiej Marynarki Wojennej noszących tę nazwę.

[edytuj] Historia

Zbudowany w Stoczni Gdyńskiej. Wodowanie: 10 stycznia 1935, podniesienie bandery: 25 października 1935. Początkowo nosił znak burtowy: M.

Okręt uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 w składzie Dywizjonu Minowców, dowodzony przez kpt. mar. Wacława Lipkowskiego. Podczas operacji "Rurka"1 września 1939, razem z pozostałymi trałowcami Dywizjonu, wziął udział w odpieraniu zmasowanego nalotu niemieckich bombowców koło Helu. Ciężka bomba lotnicza wybuchła w odległości kilku metrów od prawej burty "Mewy", powodując uszkodzenia, w tym awarię steru. 9 marynarzy poniosło śmierć, 8 w tym dowódca było rannych, pokład był zalany krwią. Dryfujący okręt został następnie odholowany na Hel przez bliźniaczy trałowiec ORP Rybitwa. Ponieważ naprawa była utrudniona, okręt został rozbrojony. 3 września 1939, podczas nalotu na port helski, uszkodzona "Mewa" została zatopiona bombami (razem z niszczycielem ORP Wicher i stawiaczem min ORP Gryf).

Po kapitulacji Helu, okręt został wydobyty i wyremontowany przez Niemców. Następnie, "Mewa" została wcielona do niemieckiej marynarki (Kriegsmarine) pod nazwą "Putzig", z uzbrojeniem 2 działek 20 mm. W 1940 została przebudowana na okręt pomocniczy - poławiacz torped (Torpedofangboot) z oznaczeniem: TFA 7 (wg innych opracowań, TFA 9). Okręt przetrwał wojnę i razem z 3 innymi dawnymi polskimi trałowcami (ORP Czajka, ORP Żuraw, ORP Rybitwa) wszedł w skład rezerwowego zespołu niemieckiej służby trałowej. Okręty te zostały następnie odnalezione w Travemünde i rewindykowane przez władze polskie. 25 stycznia 1946 jeszcze w Travemünde okręt podniósł ponownie polską banderę i przywrócono mu nazwę ORP "Mewa".

Po uzbrojeniu i wyposażeniu, połączonego z remontem w Kilonii, 12 marca 1946 "Mewa" z pozostałymi trałowcami powróciła do Gdyni, gdzie zostały wcielone do Flotylli Trałowców, tworząc 1. dywizjon. Okręt nosił wówczas znak burtowy: MW. Po remoncie w 1947, od 1 czerwca 1947 okręt służył w składzie Szczecińskiego Obszaru Nadmorskiego, trałując zachodnie wybrzeże z min.

W lipcu 1949 w związku z rozwiązaniem Szczecińskiego Obszaru Nadmorskiego "Mewa" została przebazowana do Gdyni i przebudowana na dozorowiec i pod oznaczeniem D-46 wcielona do 2. Dywizjonu Patrolowców. Zdjęto wówczas wyposażenie trałowe, a po remoncie w 1951 zmianie uległo uzbrojenie okrętu. W 1955 D-46 wszedł w skład Dywizjonu Patrolowców i Dużych Ścigaczy w Gdyni. W 1960 znak taktyczny zmieniono na "326". Wycofany został w 1970 i przekształcony na pozbawioną napędu barkę koszarową o oznaczeniu BK-2, stacjonującą w Świnoujściu. Pocięty na złom w 1981.

[edytuj] Kalendarium

1933 położenie stępki
10 stycznia 1935 wodowanie
25 października 1935 podniesienie bandery
3 września 1939 zatopienie w porcie Helskim przez samoloty
październik, listopad 1939 wydobycie przez Niemców i wcielenie do Kriegsmarine pod nazwą Putzig
od 15 października 1945 w Deutsche Mineräumdienststeilung
25 stycznia 1946 podniesienie polskiej bandery i przywrócenie nazwy ORP Mewa.
1949 przeklasyfikowanie na dozorowiec D-46
1970 wycofanie ze służby liniowej i przekształcenie na barkę koszarową BK-2
maj 1981 początek złomowania

[edytuj] Dane techniczne

uzbrojenie (do 1939):
- 1 działo uniwersalne kaliber 75 mm
- 2 karabiny maszynowe przeciwlotnicze 7,92 mm Maxim wz. 08
- 20 min kotwicznych wz.08
- 20 bomb głębinowych
uzbrojenie (1946-1951):
- 7 działek przeciwlotniczych kaliber 20 mm (jedno poczwórne, jedno podwójne, jedno pojedyncze)
uzbrojenie (1951-66):
- 1 podwójnie sprzężone działko przeciwlotnicze kaliber 37 mm
- 1 podwójnie sprzężony wkm przeciwlotniczy kalibru 12,7 mm
- 2 zrzutnie bomb głębinowych
wyposażenie trałowe: 2 komplety trałów kontaktowych (do 1947)