Pałac Zamoyskich (Nowy Świat)
Z Wikipedii
Pałac Zamoyskich nr rej. 362 z 1.07.1965 |
|
Pałac Zamoyskich |
|
Miejsce | Warszawa Polska |
Adres | Nowy Świat 67 |
Styl architektoniczny | neorenesans |
Liczba kondygnacji | 3 |
Rozpoczęcie budowy | 1667 |
Ważniejsze przebudowy | 1744 |
Pierwszy właściciel | Jan Wielopolski |
Kolejni właściciele | Franciszek Ksawery Branicki Anna z Zamoyskich Sapieżyna Andrzej Zamoyski |
Pałac Zamoyskich mieści się w Warszawie przy ul. Nowy Świat 67.
Od roku 1667 właścicielem posesji w tym rejonie był Jan Wielopolski. Wkrótce wybudował tu pałac i założył otaczający go ogród. W latach 1744-1745 na zlecenie spadkobierców Wielopolskiego dokonano przebudowy według projektu Piotra Hiża. Właścicielem budynku wkrótce stał się Franciszek Ksawery Branicki, który zlecił wykonanie prac renowacyjnych Szymonowi Bogumiłowi Zugowi.
W roku 1802 pałac kupiła Anna z Zamoyskich Sapieżyna. W budynku tym zamieszkał wtedy Stanisław Staszic; tu też zmarł w roku 1826. W 1839 posiadłość stała się własnością Andrzeja Zamoyskiego. Nowy właściciel w latach 1843-1846 dokonał jego przebudowy pod kierunkiem Henryka Marconiego, który nadał budowli okazałości. Jej fasadę zaakcentował tympanonem zdobionym płaskorzeźbami Pawła Malińskiego przedstawiającymi sceny mitologiczne.
W roku 1863 z okna pałacu członkowie Żandarmerii Narodowej dokonali zamachu na przejeżdżającego Nowym Światem namiestnika carskiego Teodora Berga. Po tym wydarzeniu pałac został skonfiskowany przez zaborcę, a jego wnętrza zrabowane; z mieszkania siostry Fryderyka Chopina wyrzucono fortepian kompozytora, co opisał Cyprian Kamil Norwid we wierszu Fortepian Szopena.
Od roku 1867 w pałacu mieściła się siedziba Zarządu Inżynierii Warszawskiego Wojennego Okręgu. W latach dwudziestolecia międzywojennego znajdowało się w nim Ministerstwo Spraw Wewnętrznych oraz Główna Komenda Policji Państowowej.
Podczas obrony Warszawy w 1939 w budynku tym miało swą siedzibę Dowództwo Obrony Warszawy. Pałac ucierpiał podczas powstania warszawskiego. Odbudowano go w latach 1948-1950, nieznacznie zmieniając jego wygląd.
Obecnie mieści się tam Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, a także Instytut Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych Wydziału Historycznego Uniwerystetu Warszawskiego (mieszczący się pod numerem 69).