Pałacyk Bogusławskiego

Z Wikipedii

Pałacyk Bogusławskiego mieści się przy ul. Żelaznej 97 na warszawskiej Woli. Nieznane jest nazwisko architekta - przypuszcza się, iż mógł nim być Bonawentura Solari.

[edytuj] XIX wiek

Wojciech Bogusławski kupił w tym miejscu plac w roku 1791. Pałacyk został zbudowany w 1807 roku.

Budowla znajdowała się pomiędzy dwiema parterowymi oficynami. Jedna mieściła w sobie mieszkania, druga natomiast wozownie i stajnie. W 1825 pałac zakupił architekt Karol Henryk Gall, po czym ją przebudował. Od roku 1862 właścicielem był ks. Julian Feliński. Wraz z bratem, arcybiskupem Zygmuntem, założył w pałacyku szkołę i sierociniec. Opiekę nad nim sprawowało Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Marii. W roku 1863 na dziedzińcu postawiono rzeźbę Matki Boskiej, wykonaną przez Andrzeja Pruszyńskiego. Rzeźbiarz ten stworzył również płaskorzeźbę Chrystusa zamieszczoną w tympanonie.

[edytuj] 1939-1944

Podczas okupacji hitlerowskiej znajdował się przy pałacyku mur getta. Siostry ze Zgromadzenia przyjęły pod opiekę ok. 11 dzieci żydowskich. Pomagały także w przemycaniu dzieci na stronę "aryjską" (skąd przeworzono je do sierocińców lub rodzin na prowincji). W czasie powstania warszawskiego oddziały niemieckie dokonały dużych zniszczeń pałacyku. Został mocno naruszony pożarami, a siostry wywieziono do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück.

[edytuj] po 1945

Został odbudowany w stylu klasycystycznym. Zmiany przeprowadziła inż Beata Trylińska. W obecnym kształcie różni się od pierwotnego. Niezmieniony zachował się portyk dwukolumnowy umieszczony w elewacji przedniej i czerokolumnowy w ogrodowej. Oficyny zostały połączone z korpusem budynku.

Mieści się w nim zakład wychowawczy.