Palestyna w Sułtanacie Egiptu
Z Wikipedii
     |
Palestyna w Sułtanacie Egiptu przebywała w okresie od 1187 do 1250 roku.
Spis treści |
[edytuj] Historia
[edytuj] Rys ogólny
W 1171 roku wezyr Saladyn obalił rządy kalifów z dynastii dynastii Fatymidów w Egipcie i ogłosił się sułtanem. Powstał sułtanat Egiptu w którym rządzili sułtani z dynastii Ajjubidów.
Potęga sułtana Saladyna rosła wraz z nowymi zdobyczami terytorialnymi. W 1174 r. zdobył Damaszek w Syrii.
W 1181 roku książę Antiochii, Renald de Châtillon, samowolnie zerwał zawieszenie broni z muzułmańskim sułtanem Saladynem i rozpoczął działania wojenne na Morzu Czerwonym. Między innymi napadnięto na samo serce Islamu, na Mekkę. Wywołało to natychmiastową reakcję świata muzułmańskiego, który zjednoczył się pod wodzą sułtana Saladyna.
[edytuj] Historia Palestyny
W 1186 roku sułtan Saladyn zażądał od króla Królestwa Jerozolimskiego Gwidona z Lusignan wypłacenia odszkodowania i zwrotu łupów zagrabionych przez Renalda de Châtillon. Wobec jego odmowy, wojska arabskie wkroczyły do Palestyny i pokonały Krzyżowców w bitwie pod Hittin (1187 r.). Saladyn zdobył Tyberiadę, Akkę, Jaffę i Jerozolimę.
W odpowiedzi, siły angielskie i francuskie (III wyprawa krzyżowa) w 1191 roku zdobyły twierdzę Akkę, a następnie pas nadmorski z Cezareą i Jaffą. W toku dalszych działań Krzyżowcy uzyskali korzystny pokój (1192 r.) z sułtanem Saladynem, dającym swobodny dostęp Chrześcijanom do miejsc świętych w Palestynie.
W 1229 roku wyprawa Fryderyka II odzyskała Jerozolimę. W 1239 roku Krzyżowcy zawarli sojusz z Syrią przeciwko Egiptowi, i wykorzystując spory pomiędzy muzułmanami przejęli kontrolę nad całą Galileą. W 1240 roku przejęli kontrolę nad Górą Tabor.
Pomimo to, w 1244 roku nastąpiła ostateczna utrata przez Krzyżowców Jerozolimy.
