Pancernik Potiomkin
Z Wikipedii
Pancernik Potiomkin | |
Oryginalny tytuł | Броненосец Потемкин (Bronienosjec Potiomkin) |
Gatunek | dramat wojenny |
Kraj produkcji | Związek Sowiecki |
Język | film niemy |
Główne role | Wladimir Barsky i Aleksandr Antonow |
Data premiery | 21 grudnia 1925 r. |
Czas trwania | 72 min |
Produkcja | |
Reżyseria | Siergiej Michajłowicz Eisenstein |
Scenariusz | Nune Agadżanowa-Szutko i Sergei M. Eisenstein |
Muzyka | Edmund Meisel i Nikolai Kryukov |
Zdjęcia | Wladimir Popow i Eduard Tisse |
Scenografia | Wasili Rakhals |
Kostiumy | Wasili Rakhals |
Montaż | Sergei M. Eisenstein |
Produkcja | Radziecka Wytwórnia Filmowa |
Dystrybucja | Ministerstwo Kinematografii ZSRR |
Budżet | nie znany |
Od lat | 1925 r. |
Nagrody | |
Arcydzieło Półwiecza Kinematografii 1958 |
Pancernik Potiomkin - radziecki film niemy, nakręcony w 1925 r. przez Siergieja Eisensteina. Tytuł oryginału ros. Броненосец Потемкин (Bronienosjec Potiomkin).
Film oparty jest na autentycznym zdarzeniu, jakim było powstanie załogi rosyjskiego czarnomorskiego pancernika "Potiomkin" ("Kniaź Potiomkin Tawriczeskij") przeciw carskiemu dowództwu. "Pancernik Potiomkin" był w założeniu filmem propagandowym, gloryfikującym rewolucyjny zryw marynarzy, lecz dzięki użytym środkom wyrazu artystycznego, szczególnie nowatorskiemu montażowi, uznawany jest szeroko za jeden z najbardziej znaczących filmów w historii kina. Podczas panelu krytyków filmowych i historyków kina przy okazji wystawy światowej w Brukseli w 1958, większość głosujących uznała go za największe arcydzieło sztuki filmowej do tamtej pory.[1]
Film jest czarno-biały, jednakże na poszczególnych kopiach ręcznie koloryzowano czerwony sztandar.
Najsłynniejszą sceną, wielokrotnie cytowaną, jest masakra ludności na schodach odeskich przez rytmicznie maszerującą kompanię żołnierzy carskich, a zwłaszcza zjeżdżający w dół schodów wózek z dzieckiem.
[edytuj] Obsada
- I. Bobrow: marynarz
- Beatrice Witoldi: kobieta z dzieckiem
- N. Poltavseva: kobieta
- Julia Eisenstein: obywatelka Odessy
- Grigorij Aleksandrow: oficer Giliarowski
- Aleksandr Antonow: Wakulinczuk
- Wladimir Barsky: komandor Golikow
- Mikhail Gomorov: marynarz
- Aleksandr Lewshin: oficer
- Andrei Fajt: rekrut
- Korobei: weteran bez nogi
- Marusov: oficer
- Protopopov: stary mężczyzna
- Repnikova: kobieta na schodach
- Zerenin: student
- Sergei Eisenstein: kapelan okrętowy
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Władysław Jewsiewicki: "Kronika kinematografii światowej 1895-1964", Warszawa 1967, bez ISBN, s.129