Parasol
Z Wikipedii
Parasol – przedmiot chroniący przed deszczem, słońcem lub śniegiem. Składa się z dwóch części: rączki oraz usztywnionego, najczęściej o kształcie wielokąta foremnego, kawałka materiału. Pierwsze parasole były używane w starożytnym Egipcie około cztery tysiące lat temu. W Chinach ok. 400 r.n.e. parasole wykonywane były z natłuszczonego papieru.
W Europie parasol był znany od średniowiecza, był jednak niezwykle rzadki. Niewiele mamy źródeł mówiących o tym.
Thomas Wright, Anglik i pisarz z XVII wieku, w swoich "Domestic Manners of the English" opisuje gentlemana, któremu sługa podaje parasol. John Evelyn, w swym pamiętniku opisuje pod datą 22 VI 1664, kolekcję rzadkich towarów luksusowych pokazanych mu przez niejakiego Thompsona, wśród nich był chiński parasol.
Na początku XVIII wieku chiński parasol zaczyna się produkować we Francji i Anglii.
4 maja 1715 wymyślono we Francji składany parasol. W 1752 piszący z Paryża płk. (potem gen.) James Wolfe opisuje ulicę pełną przechodniów używających parasoli do ochrony przed słońcem jak i deszczem i zastanawiającym się dlaczego zwyczaj ten nie jest równie popularny w Anglii. Do końca XVIII wieku parasole noszono "odwrotnie", tzn. stojąc opierano się o czubek a nie o rączkę parasola.