Pedagogium - Wyższa Szkoła Pedagogiki Resocjalizacyjnej
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga dodania linków wewnętrznych. Jeśli możesz, dodaj je teraz. Linki do innych haseł: hasło, hasłowy, hasłami zapisujemy jako [[hasło]], ''[[hasło]]wy'', '''[[hasło|hasłami]]'''. |
PEDAGOGIUM Wyższa Szkoła Pedagogiki Resocjalizacyjnej w Warszawie – uczelnia wpisana do rejestru Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu pod numerem 150, prowadząca: 1) studia pierwszego stopnia (licencjackie) na kierunku Pedagogika w specjalnościach: Resocjalizacja społecznie nieprzystosowanych, Edukacja obronna i bezpieczeństwo publiczne; 2) studia pierwszego stopnia (licencjackie) na kierunku Praca socjalna w specjalizacjach: Praca z dzieckiem i rodziną, Opieka gerontologiczna, Wsparcie w resocjalizacji środowiskowej; 3) studia drugiego stopnia (uzupełniające magisterskie) na kierunku Pedagogika w specjalnościach: Resocjalizacja społecznie nieprzystosowanych, Pedagogika kryminologiczna, Pedagogika sądowo-penitencjarna; 4) studia podyplomowe w specjalnościach: Pedagogika resocjalizacyjna, Pedagogika opiekuńczo-wychowawcza, Terapia przez sztukę w edukacji, Diagnoza i terapia pedagogiczna, Kwalifikacyjne studia pedagogiczne, Profilaktyka zachowań ryzykownych dzieci i młodzieży, Interwencja kryzysowa, Negocjacje w sytuacjach kryzysowych, Poradnictwo i pomoc psychologiczno-pedagogiczna, Wiedza i kompetencje w edukacji zawodowej, Animacja społeczna, Pracownik socjalny jako animator rozwoju lokalnej społeczności, Opieka gerontologiczna, Socjoterapia, Edukacja dla bezpieczeństwa.
Kształcenie studentów opiera się na założeniach transdyscyplinowości współczesnych nauk społecznych i humanistycznych. Jej podstawą jest koncepcja twórczej resocjalizacji (Konopczyński, 1996), skonstruowana przy wykorzystaniu elementów z zakresu sztuki i kultury w kreowaniu metod oddziaływań resocjalizujących.
Realizowana w szkole koncepcja twórczej resocjalizacji zakłada znaczący udział metod kulturotechnicznych, zarówno w procesie kształcenia studentów, jak również ich wykorzystania w pracy profilaktyczno-resocjalizacyjnej. Doświadczenia mają źródło m.in. w działalności utworzonego w 1991 r. Teatru Resocjalizacyjnego „Scena Coda”, w ramach którego był realizowany autorski projekt teatralno-resocjalizacyjny z grupą nieletnich dziewcząt z zakładu poprawczego z Falenicy oraz z udziałem zawodowych aktorek i reżyserów. Prace były oparte na źródłowych materiałach dotyczących losów nieletnich przestępców. Działania teatralne były w zasadzie pretekstem do intensywnych oddziaływań terapeutyczno-resocjalizacyjnych, mających na celu wykreowanie i wytrenowanie odmiennych postaw i zachowań, możliwych do zaadoptowania i przeniesienia do realnego życia społecznego. Podobne doświadczenia zostały zebrane i opracowane przy organizowaniu i wykorzystaniu eksperymentów sportowych, z udziałem innych grup podkulturowych (m.in. skinheadów – eksperymenty realizowane we współpracy z Telewizją Polską).
Do podstawowych funkcji kształcenia w Pedagogium WSPR należy: poszukiwanie nowych środków wyrazu pedagogicznego; poszukiwanie i doskonalenie środków ekspresji w zakresie kreowania metod pedagogicznych; stymulowanie autokreacji i kreatywności studentów, a tym samym przygotowanie ich do twórczej pracy pedagogicznej; poszukiwanie nowych metod, technik, form pracy profilaktycznej i resocjalizacyjnej, wychodzących poza dydaktyzm i schematyzm wynikający z klasycznych reguł i form szkół; przyczynianie się do urzeczywistniania hasła „rozumna tolerancja wobec odmienności”; wyposażenie studentów i absolwentów w kompetencje profesjonalne i moralne.
W ramach przedmiotów nauczania studenci przyswajają wiedzę oraz umiejętności związane z realizacją projektów profilaktycznych i resocjalizacyjnych, które dotyczą konkretnych metod i technik pracy resocjalizacyjnej, tj. technika kreatywności interpersonalnej, technika kreatywności plastycznej, technika kreatywności muzycznej, składających się na metodę teatru resocjalizacyjnego (MTR), oraz technika kreatywności fizyczno-ruchowej i technika kreatywności kooperatywnej, składająca się na metodę resocjalizacji przez sport (MRS).
Każdy student, zarówno w ramach przedmiotów metodycznych i warsztatowych, jak i praktyk studenckich, ma do wyboru określony moduł (teatralny, lub sportowy), w ramach którego zgodnie z własnymi predylekcjami uzyskuje określoną wiedzę i umiejętności, dokumentowane autorskimi scenariuszami i projektami, opracowanymi pod opieką specjalistów. Koncepcja kształcenia zakłada bardzo ścisły związek z praktyką, a więc codzienną współpracę, zarówno z instytucjami i placówkami opiekuńczo-wychowawczymi, jak i środowiskami otwartymi, zagrożonymi patologią społeczną.
Kształcenie w Pedagogium WSPR jest oparte zarówno na teoretycznym dorobku polskiej pedagogicznej myśli resocjalizacyjnej (M. Grzegorzewska, J. Konopnicki, S. Jedlewski, Cz. Czapów, L. Pytka, K. Pospiszyl, B. Urban, T. Pilch), jak również ich praktycznych implikacji (S. Górski, K. Sawicka, M. Konopczyński, L. Śliwnik). Ważne są również doświadczenia eksperymentalne Teatru Resocjalizacyjnego „Scena Coda” oraz doświadczenia warsztatowe zebrane z różnego rodzaju placówek opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych.
W uczelni funkcjonuje Rada Programowa Pedagogium Wyższej Szkoły Pedagogiki Resocjalizacyjnej w Warszawie, której celem jest modelowanie profilu kształcenia dla potrzeb instytucji wychowawczych i resocjalizacyjnych.
Absolwent szkoły z założenia postrzega środowisko, w którym działa, w perspektywie dalekiej od partykularyzmu i konformizmu. Kreuje tendencje rozwojowe jednostek i środowisk społecznych. Ta umiejętność szerszego i rozwojowego widzenia problemów wychowawczych na tle środowisk i społeczności lokalnych stanowi wyróżniająca cechę sylwetki oraz osobowości społecznej wykształconego w tej placówce pedagoga resocjalizacyjnego.
